Tabakswinkel Jac. Bakker
Uitgegeven op 13-07-2014 om 02:15  |  link  |  bewaar  |  print

WIERINGEN - Neem ook eens een kijkje op de website van de Historische Vereniging Wieringen. Hier ziet u een mooi voorbeeld van wat daar zoal te zien is in de beeldbank.



In de Elftstraat, in de volksmond de Poepebuurt. Hier ziet u de sigaren en tabakswinkel van de sigarenmaker Jac. Bakker. U ziet hem hier staan met een eigen produkt in de hand voor zijn winkel, met zijn vrouw Anna en op haar arm dochter Nel. Een kleindochter woont nog steeds in hetzelfde pand waarin vroeger een sigarenmakerij gevestigd was. Als knechten werkten er onder andere, Jan de Haan, welke later zelf ook nog een sigarenwinkel had in de Nieuwstraat, verder Piet Glim, Rino Koeleman, zoon van de welbekende winkelierster, Lientje Koeleman, Evert Kuit van Stroe, Siemon de Vries, Jacob Gorter en als leerling Nan Kat van Westerland.
De latere bekende postbode Kat vertelde, dat zijn baas in de vrije tijd muziek speelde bij de Harmonie, Kat ging al op zijn 13e jaar werken, maar toen kreeg hij een verbod van de Raad van Arbeid en op zijn 14e jaar kon hij weer beginnen. In het begin verdiende hij ƒ 2,50 per week, ja soms met overwerk erbij. Maar hij had last van ochtendziekte en daar heeft zijn collega Siemen de Vries hem afgeholpen met een tobbe water. Hij had er later geen last meer van.
Die sigaren die daar gemaakt werden, waren zeer goed en ook erg goedkoop. De kleine bokjes kosten twee cent, de wereldjes vijf cent en de panatella's 7 cent. En de duursten dat waren bolknakken van 10 a 12 cent. Voor de sigaren werden de volgende tabakken gebruikt: Brasil Manilla, en voor het buitenblad Vorstenlanden en Sumatra tabak.
Van die kleine bokjes maakte men er 100 per uur, en de grotere ongeveer 80 per uur. Om iedere sigaar moest een belasting banderol heen met de prijs erop. Deze banderollen kregen ze per vel en dan moesten ze elke banderol uitknippen. Soms knipten ze er 700 per uur. Later ging Kat ook sigaren maken en ging hij op stukwerk werken, zodat hij dan soms ƒ 25,- per week verdiende, wat toen een zeer hoog loon was. Ook herinnert Kat zich dat de beter gesitueerde mensen de duurste sigaren kochten. Zo ook de grote aannemer Okko Bosker. Die liet altijd speciale sigaren maken, met zeer grote mooie sierbanden er om heen, om de heren ingenieurs van de toenmalige Zuiderzeewerken daarop te trakteren. Dan zei hij tegen Bakker maak er maar wat zeer moois van. De kosten betaal ik wel. Door de moordende concurrentie en door de fabrieken zijn die kleine sigarenmakers uit ons land verdwenen.