Peter Vriezema vanuit London
Uitgegeven op 11-08-2012 om 06:40  |  link  |  bewaar  |  print

LONDEN - Peter Vriezema vanaf de Olympische Spelen exclusief voor Wieringernieuws.


Peter Vriezema bezoekt dit jaar tijdens zijn vakantie de Olympische Spelen in Londen. Hij stuurt ons zijn belevenissen vergezeld van foto's.


Maandag 6 Augustus
Allereerst was het de bedoeling om naar het Atletiek te gaan in de ochtenduren,maar gezien het korte tijdsbestek dat ik dan had om bij het Grieks/Romeins Worstelen te verschijnen, had ik besloten om deze kaart maar te verkopen, en ik had voor de avond toch ook nog een atletiekkaart. Daarentegen is het makkelijker om van je atletiekkaart af te komen, dan van het worstelen.
Grieks/Romeins Worstelen is natuurlijk van oudsher één van de oudste sporten op de spelen, en trekt natuurlijk weinig publiek uit Nederland. In de zaal hebben ze drie strijdarena's naast elkaar gelegd, reuring genoeg, alleen de zwaargewichten staanalleen veelal tegen elkaar aan te duwen, de lichtere klassen zijn wat dat aangaatwat aantrekkelijker om te zien. Jammer is, omdat je de sporters niet kent, je voor jezelf ook niet echt een favoriet hebt.
's avonds naar het prachtige Olympische stadion voor het Atletiek, het blijft tochlekker om dan gewoon in zo'n stadion te zitten, en al die sporten voorbij te zie flitsen.Met deze avond als hoogtepunten, de finale 3000m steeplechase V, 400m horden M. en de 400m M.

Woensdag 7 Augustus
Allereerst hadden we natuurlijk al een officiële gouden medaille met de texelseDorian bij het windsurfen, maar het hoogtepunt van deze dag zou toch hetoptreden van Epke Zonderland moeten worden, de olijke jongen uit Friesland.In een schitterend North Greenwich Arena, voegde ik mij tussen waarschijnlijk het publiek uit de turnwereld.Een vogelnestje was voor mij op de lagere school al een crime, laat staan wat hier vandaag ten toon werd gespreid. Eerst deden de mannen op de brug en de meiden op de balk hun verrichtigingen en daarna was het tijd voor het onderdeel rek, het onderdeel van Epke.
Het is wel apart, ik ben nog nooit van mijn leven ben ik bij een turnwedstrijd geweest, en inééns zit ik bij één van de belangrijkste wedstrijden in de Nederlandse turngeschiedenis. De enige kennis die ik heb, is van de verslaggever die het Turnen bij de NOS becommentarieert.
Dat de wedstrijd van hoogstaand nivo was viel me wel gelijk op, niemand viel van de rekstok en bij de afsprong stonden vrijwel alle deelnemers vast op hun plaats. De duitser die voor Epke zijn oefening turnde, legde de "Lat" in deze ook erg hoog, ik dacht nog, we zullen toch niet weer verliezen van een een duitser. Henk Grol dolf al het onderspit in de voorronde tegen een inwoner van ons buurland.
Toen was het tijd voor Epke, ik wist als hij maar blijft hangen dan is het goed, eenverademing ging door de zaal, toen Epke vrolijk door de zaal heen zwierde, en gelukkig bleef hangen na die 3 vluchtelementen. de Ooeh's en Aah's waren in de zaal dan ook niet van de lucht, en toen...de afsprong, met een soort van rust kwam neer.vast als een huis..Daar stond hij..dit is de "echte beer uit Lemmer" GOUD..
Na de puntenscore, werd ik op de tribune om mij heen gefeliciteerd door een paar Amerikanen en Engelsen, zo trots als een pauw was ik, en heel Nederland volgens mij, mijn dag kon niet meer stuk.
Ik reisde dan ook vrolijk af naar het gewichtheffen, tussendoor nog wat proberen te eten in een overvol restaurant bij het Excel, maar ik kon het vrolijke nieuws toch nog even brengen aan een Nederlands meisje dat daar in de bediening werkte, We hebben 2 keer goud vandaag, zei ik...Ze glunderde.. en omdat er wat te vieren valt, wil ik patat...
Het gewichtheffen boven de 105 kilogram, je kent ze nog wel gerard du'prie, Siem Wulfse, Ted van de Parre, maar dit zijn de echt sterke mannen op de wereld. Bij gewichtheffen heb je 2 onderdelen, het trekken en het stoten. Bij trekken, moet het gewicht in één keer boven het hoofd en bij het stoten mag het éérst op de borst laten rusten. Een van de deelnemers kwam tijdens het stoten nog liggend onder de halter terecht, maar wonder boven wonder liep dat goed af. Het viel wel op, dat er direct schermen voor geplaatst, zodat het zicht belemmerd werd. De titel ging naar een iraniër, let wel..die gasten tillen dan even zo'n 250 kilo bover het hoofd, onvoorstelbaar.
Na afloop direct retour naar de huldiging van Epke in het HHH, en om daar ook wat overgekomen vrienden te ontmoeten. We schaarden ons weer onder het "pluche" van Nederland, het gooi is er niks bij.

Woensdag 8 Augustus
Een lange dag voor de boeg, 's morgens Atletiek, 's middags de halve finale hockey vrouwen en 's avonds weer Atletiek.
In de ochtend waren er veel plaatsingswedstrijden, een opvallende deelneemster was Sarah Attar die voor Saudi arabia uitkomt, voor het eerst een vrouw uit dat land dat deelneemt. Het organisatiecomite' is er ook mee bezig geweest dat uit elk land een vrouw deelneemt, dat is dan ook gelukt. Sportief gezien mag je er natuurlijk niet teveel van verwachten, Sarah kwam ver achter de overige deelneemsters in het veld over de finish.
In de middag naar het hockeyveld waar de dames hun halve finale wedstrijd tegen de Kiwi's moesten spelen, oftewel Nieuw-Zeeland. Als voetbalfan heb ik niet zoveel met het hockeypubliek, een oranje toetertje, een hoed met een klomp op je hoofd en liedjes als Hup Holland en Oranje boven, is niet geheel aan mij besteed, spannend was het wel, Nederland haalde de finale (waar ik dan ook maar bij ben) na een shoot-out, en speelt tegen Argentinië.
Direct weer door naar de Atletiekbaan voor een spannende finaleavond, maar ik keek toch meer uit naar de halve finales van de 200 meter van Usain Bolt en Churandy Martina. Je merkt het direct als Bolt het stadion binnenkomt geeft het gelijk een commotie, helaas kan ik er bij de finale niet bij zijn, ik neem namelijk dan een kijkje op Wembley bij de Vrouwenfinale US tegen Japan. Verder kwamen in het atletiek nog de tienkampers aanbod op deze dag te weten Eelco Sint-Nicolaas en Ingmar Vos, beide strijden zoals verwacht niet mee voor het Goud, zilver of Brons. De van een schorsing teruggekomen Gregory Sedoc haakte geblesseerd af tijdens zijn halve finale op de 110 m horden.
Dit waren weer mooie dagen, de laatste 2 dagen van mijn verblijf stort ik mij in het BMX (fietscross) avontuur met kaarten voor de kwartfinales en finales, een damesvoetbal finale en een Hockeyfinale bij de vrouwen. Het is wel een rare keuze.. ik moet ineens een halve finale basketball met de Verenigde Staten laten schieten want ja, je kiest toch voor een medaille van een Nederlands team.. die wedstrijden vallen namelijk precies tegelijk, en het Hockeystadion is nu verplaatst naar de North Greenwich Arena, daar het eerst op het olympische park zat.
groeten uit Londen....