Nu op Kerkplein: Een sleutelbos

Ik ben een duif, heb nog nooit gevlogen, mijn baasje wil een prijs
Door: Dolf Kremer

Uitgegeven op 13-11-2022 om 00:51


Hoi, ik ben een duif, ik moet mooi zijn voor mijn liefhebbende baas, ik woon mijn hele leven in een kooi. Met deze gefokte veren kan ik niet vliegen, dan word ik uit de lucht gegrepen door een roofvogel.

Een duif met veren zo doorgefokt waar deze daar normaal nooit vrij uit mee kan vliegen in de vrije natuur, is daar ten dode opgeschreven. Z'n hele leven in een krap kooitje omdat zijn liefhebbende baasje kampioen wil worden. Zusjes en broertjes die niet aan de eisen voldoen raken in de soep. Konijnen apart in kooitjes omdat ze dan niet lekker vrij kunnen wippen met de buurvrouw, het baasje bepaalt immers de kruising. Ik had er tien die heerlijk los huppelden in een tuin van 300 vierkante meter, ze konden graven en dartelen. Met mijn konijnen zou ik nooit kampioen geworden zijn, u kent het wel, niet de juiste kleur of een slap oor ofzo.

Achterlijke (sport)vereniging, kleindieren vereniging Nut en Genoegen. Ik zie het nut er absoluut niet van in en het genoegen moet bij de eigenaren liggen, bij de opgesloten dieren zeker niet.

O ja, ik eet wel iedere dag heerlijk vlees van een koe van Stroe die heerlijk het hele jaar los op het land staat en lekker Wieringer gras eet. Of ik eet een visje die altijd vrij heeft kunnen zwemmen. Maar dieren opsluiten in kleine kooitjes voor een trofee? Nee, dat hoort niet.

Zo ben ik ooit met mijn zoon en zijn konijn naar de keuring geweest, het konijn werd afgekraakt, slap oor en een lange staart, z'n kleurbedekking was niet conform. Rik vond hem gewoon lief en het konijn liep altijd heerlijk los in de tuin...