TAN LONT STAAT OP DE BRES VOOR WAARDEVOLLE ZERKEN
Uitgegeven op 25-03-2003 om 11:26  |  link  |  bewaar  |  print

Wieringen - Tan Lont-Lont (57) kwam er eigenlijk bij toeval achter dat op de algemene begraafplaats en het Stroeër kerkhof graven geruimd dreigden te worden. Tweeënveertig in totaal.
Om te voorkomen dat historisch waardevolle grafzerken verloren zouden gaan, trok ze aan de bel bij de historische vereniging op Wieringen. Samen met andere liefhebbers van de vereniging werkt Lont stambomen uit. Tan Lont haalt haar kennis niet alleen uit historische boeken of archieven. Ook op kerkhoven en begraafplaatsen is veel informatie voorhanden. Want oude grafstenen vertellen een verhaal. Een verhaal waar je oog voor moet hebben, dat wel. Daarom maakt ze zich ook hard voor behoud van deze graven.
,,Zo'n vijf, zes jaar geleden hebben we alles al eens geïnventariseerd. Op alle kerkhoven. Toen hebben we ook geprobeerd stenen leesbaar te maken en hebben ons daarbij door deskundigen laten adviseren. Al heeft dat altijd twee kanten. Sommige mensen vinden mosgroei op oude stenen weer mooi.'' Sindsdien moeten er al 'waardevolle' graven zijn geruimd, denkt ze. ,,Want dat is een doorlopend proces.''
De alleroudste grafstenen op het kerkhof van Stroe, waar de kerk rond 1880 is gesloopt, zijn er al lang niet meer. ,,Want driehonderd jaar geleden werden hier ook al mensen begraven. Soms aangegeven met een houten paaltje. Dat blijft natuurlijk nooit lang goed.'' De oudste graven die nu nog op Stroe liggen, zijn van ongeveer 1840. Sommigen onleesbaar en overwoekerd door mos. Bij de ingang van het kerkhof staat aangekondigd welke graven er door de gemeente geruimd zullen worden, mochten zich geen nabestaanden aandienen die de grafrechten willen betalen. Op Stroe gaat het om tien graven. Ook het graf van de ouders van Jan Lont, naar wie de gelijknamige museumboerderij is vernoemd, was aangemerkt om te worden geruimd. ,,Er is geen rechtstreekse familie meer. Dan moet er maar net iemand zijn die het opmerkt.'' Het bordje bij het graf, dat melding maakt van de voorgenomen ruiming, is inmiddels weg. Zeker zó'n grafsteen zou behouden moeten worden, vindt Lont.
Teksten op grafstenen vertellen niet alleen iets over de persoon die er begraven ligt maar ook over de tijdsgeest, de manier waarop de burgerlijke stand werd bijgehouden en vooral over de geschiedenis van het voormalige eiland Wieringen. De meest waardevolle grafzerken bevinden zich hoofdzakelijk op de oudere kerkhoven. Toch kent ook de algemene begraafplaats, die in 1939 in gebruik werd genomen, bijzondere stenen. In sommige gevallen zijn bijvoorbeeld graven van het oude kerkhof rond de Hippolytuskerk overgebracht naar de nieuwe begraafplaats. Samen met andere clubleden buigt Lont zich binnenkort over een actieplan dat richting de gemeente gaat.