Nu op Kerkplein: Grastrimmer

Witte kleding
Door: Pink

Uitgegeven op 08-09-2023 om 13:33

Witte kleding

Echt, hoe doen ze dat, een hele dag witte kleding aan en dan ’s avonds nog steeds schoon zijn. Ik merk dat mensen met witte kleding een status aparte hebben in mijn hoofd. Ik heb veel bewondering voor ze. Onlangs nog, een vrouw met een kraakwitte bloes, die tijdens de Flora op de dijk zit en er na een paar uur nog steeds pas gewassen uitziet. Bewonderingwaardig.

Ik vind witte kleding zo heerlijk “crispy” eruit zien, om het maar met een goed Nederlands woord te beschrijven. Er is volgens mij geen ander woord voor. Ik heb zelf ook witte kleding. 3 T-shirten, 1 korte broek, een lange linnen broek met strepen, een capri broek en een witte legging op knielengte.
Ik heb al lang geleden van de modegoeroe’s gehoord dat een witte legging echt heel lelijk is en dus ook echt niet kan, maar ik draag hem onder een jurkje en je ziet hem dan bijna niet omdat de jurk dezelfde lengte heeft, volgens mij is dat wel gepermitteerd. Deze legging blijft meestal ook redelijk schoon. Die lange linnen broek met strepen is eigenlijk een beetje te klein dus die ligt voor de show in de kast en blijft daardoor ook lekker crispy.
De andere 5 kledingstukken trek ik wel regelmatig aan. Ik doe dat enkel op dagen waarvan ik weet dat ik veel moet zitten, praten en luisteren, zoals vergaderingen en verjaardagen. Echter, vrijwel alle keren ben ik na een half uur al weer boven om iets anders uit de kast te pakken omdat er koffie op zit, of een veeg boter, een pruttige poezen- of hondenpoot of iets anders naars, zoals as van de wierookstokjes, stuifmeel van de lelies en ga zo maar door. Het is mijn eigen schuld, uiteraard, Ik probeer teveel tegelijk te doen in de kleine periode van tijd die er ’s morgens is. Eten en koffiedrinken, terwijl ik ook het aanrecht aan het opruimen ben, de tuin in loop om de kippen te voeren of de schminkkwasten uitspoel die ik de vorige dag in een beker heb gezet om te ontsmetten.

Soms overleeft het witte kleidingstuk het eerste half uur van de dag en ga ik ook daadwerkelijk op pad met witte kleding aan. Eigenlijk moet ik dat gewoon niet doen, want het loopt nooit goed af en dan zit ik de hele dag op kantoor met een joekel van een koffievlek op mijn voorgevel. Ik vind dat echt zo wonderlijk want met andere kledingstukken heb ik dat soort vlekken bijna nooit, alleen als ik wit draag.

Het komt vast omdat ik dan extra voorzichtig ben en daardoor juist onhandig.

Schoenen (vooral die met witte zolen) blijven bij mij ook nooit lang mooi. Ik loop er de tuin mee in, met het plan alleen op de paden te blijven, maar dat lukt vrijwel nooit. Het zal wel met discipline te maken hebben. Er zijn mensen die in het openbaar niks nuttigen om altijd een goede indruk te maken (Michael Jackson deed dat volgens mij ook nooit, eten in het openbaar, ook wel een beetje ziekelijk denk ik nu…). Dat is wel een idee, dan kun je ook niet blunderen met vlekken, maar ik heb die discipline gewoon niet.
Ik heb ooit al eens afgeleerd om tijdens grote vergaderingen met onbekenden op mijn werk koffie met suiker en melk te drinken omdat de suiker en melk nooit dichtbij staat. Maar om de koffie nu helemaal af t zweren…

Iemand vroeg mij laatst: Heb jij wel in de gaten hoe goed jij alles in je leven voor elkaar hebt? En ik dacht alleen maar aan de koffievlekken die ik op dat moment levensgroot op mijn shirt én broek had zitten… Dat is wel mijn ontwikkelpunt, dat ik altijd focus op wat nog niet goed gaat.

Wat nog wel even gemeld moet worden is dat de dame op de Flora, met de kraakwitte bloes, in de avond haar mouw in de pindasaus doopte die bij de overheerlijke loempia (van Sun’s Garden in Den Oever) was geserveerd. De loempia was super crispy, maar de bloes niet meer.

Het is fijn te merken dat mensen met kraakwitte kleding ook maar gewoon mensen zijn.

Fijn weekend.
Houd het hoofd koel.

Liefs
Pink