Nu op Kerkplein: e bike in goede staat

Wolf
Door: Pink

Uitgegeven op 25-08-2023 om 21:23

"Op de grote stille heide dwaalt een herder eenzaam rond.
Wijl zijn wit gewolkte kudde trouw bewaakt wordt door zijn hond."

De zinnen van dit liedje uit mijn kindertijd galmen al een week door mijn hoofd. Ik ben een weekje op de heide in Drenthe en, och mensen, wat is het hier mooi.
Ik fiets me een ongeluk langs alle fietsknooppunten die de omgeving rijk is een dat zijn er echt heel veel. En de bossen wisselen de uitgestrekte heidevelden af terwijl ik over de mooie fietspaden zoef.
We doen alsof we de big five van Drenthe moeten ontdekken. De vraag is wel even welke dieren daar dan bij horen, maar die gaan we vast ontdekken.
Al snel zien we een herder met een kudde schapen. Het is een pracht om de honden te zien werken in opdracht van de herder. Er zijn ook 2 grote witte Italiaanse honden bij, die drijven niet maar beschermen de kudde tegen de wolf. De boswachter van het Drenths landschap die er net aan kwam lopen legt het ons uit. 's Nachts gaan de schapen in een kraal met de beschermende honden erbij sinds de wolf weer in Drenthe is.
En even verderop staan de Schotse Hooglanders de show te stelen. Het zijn plaatjes die zo op een kalender kunnen. Op een bordje lezen we dat er ook Sayaguesas moeten rondlopen. Dat zijn enorme Spaanse runderen die de boel ook begrazen en ja hoor, op de tweede dag rijden we over de veeroosters een heideveld in en vlak langs het pad ligt een joekel van een stier te herkauwen. Het is een pracht om te zien en ook wel intimiderend. Mijn reisgenoot durfde er bijna niet langs.
We hebben af en toe het gevoel dat we op de Serengeti zijn.
Mijn vogeltjes-geluid-herken-app draait hier overuren. Veel vinken, appelvinken, boomklevers en boomkruipers. De grote bonte specht, de groene maar ook een zwarte specht. Goud- en vuurhaantjes, zwart-, mat- en glanskoppen en 's nachts de roep van de bosuil. Het wemelt hier van de vogeltjes die we thuis wat minder vaak tegenkomen.
En ook de paddenstoelen doen het hier goed. Ik zie de prachtigste bovisten en boleten langs de paden en aan de bomen.
Elke ochtend wandel ik rond 7 uur een rondje door het bos en over de velden, ik moet immers wel die 6000 stappen per dag halen.
Woensdagochtend deed ik dat ook en het viel me op dat de honden op de boerderij een eindje verderop overstuur aan het blaffen waren. Ik had ze de hele week nog niet gehoord dus blijkbaar was er iets aan de hand. En tot mijn stomme verbazing zie ik een wolf over het veld wegrennen. Ik pakte snel mijn telefoon in een foto te kunnen maken, maar hij was al weer weg.
Wat een geweldig moment en wat jammer dat ik het niet heb kunnen vastleggen. Ik snap wel dat het voor de boeren en herders geen fijne bezoeker is, maar ik vond het zelf wel het hoogtepunt van de dag. En paar minuten later hoor ik in de verte bij een andere boerderij ook de honden aanslaan. Blijkbaar was de wolf al weer een flink eind verder.
Het schiet al aardig op met het ontdekken de big five van Drenthe. Er mist nog één soort om de five compleet te maken.
Maar die zag eigenlijk ik al bij aankomst. De mens. Die is in grote getale te zien in dorpjes als Diever en Appelscha. Op de elektrische fiets met achteruitkijkspiegel, ijsje in de hand en pet op. Veel te hard rijdend, nergens naar kijkend, oversteken wanneer ze maar willen, kakelend naast elkaar rijdend op paden waar bijna geen ruimte is om te passeren. Willekeurig ergens midden op de weg stoppen om te overleggen wat het volgende knooppunt moet worden of wat de volgende plek zal zijn om koffie (of iets sterkers) te drinken.
Als ik in Drenthe zou wonen zou ik me dan meer ergeren aan de wolf of aan de mens...?
Ik ga nog op zoek naar edelhert, ree, zwijn en vos. Samen met de wolf de echte wilde dieren in dit gebied.

Fijn weekend.

Liefs
Pink