Nu op Kerkplein: Grastrimmer

Eén zwaluw maakt nog geen zomer
Door: Pink

Uitgegeven op 15-07-2022 om 12:15

Het belooft nogal warm te worden komende week, als we de voorspellers moeten geloven. Nu was ik daar ook al van overtuigd door de hoeveelheid zwaluwen die momenteel boven het huis hun bochtjes vliegen. Eén zwaluw maakt nog geen zomer, maar het zijn er tientallen, zo niet meer.
In de avond, als het gaat schemeren, zoeken ze hun slaapplekje weer op en wordt hun plaats ingenomen door een vergelijkbaar aantal vleermuizen. De vleermuizen dansen dezelfde figuren in de lucht als de zwaluwen, alleen een stuk lager bij de grond. Woensdagavond hingen er zelfs drie op hun kop aan het raamkozijn van de slaapkamer van mijn jongste zoon, dat was wel even een gek gezicht. Ik heb sinds 2 jaar een vleermuizenkast in de tuin hangen, maar heb geen idee of die bewoond is. Ik zie in ieder geval niets. Misschien dat iemand mij kan vertellen waaraan ik dat zou kunnen zien?
De vleermuizen en de zwaluwen hebben hetzelfde dieet, daarom vliegen ze waarschijnlijk ook dezelfde patronen, ze eten de insecten uit de lucht. Blijkbaar is er veel te eten in de lucht boven onze tuin. Ik ga er maar vanuit dat dat een goed teken is.

In mijn tuin zit ook al weken een verfomfaaide merel. Veertjes alle kanten op, een kaal plekje op zijn rug en hij gebruikt maar 1 pootje, het andere bungelt er werkeloos bij. Hij vliegt, ondanks zijn beperkingen, af en aan met wormen. In de tuin bij mijn ouders zit een vergelijkbaar sneu geval. Mijn moeder en ik filosofeerde vanochtend nog even over de reden hiervan. Het lijken ouders die op hun tandvlees lopen. Ze cijferen zichzelf weg voor hun kinderen.
Het kind van mijn merel met burn-out verschijnselen zat gisteren in de bijkeuken. Onder het eten van een heerlijke pizza (om te vieren dat de jongste zoon over is) hoorde we een luide roep van een jonge vogel. Zoon zegt “Het lijkt wel binnen” en gaat op onderzoek uit. En ja hoor, daar zat de kleine merel, nog totaal hulpeloos, zonder goede veren en met een stomp ministaartje. Hij zat op de drempel in de bijkeuken, te wachten op zijn ouders. Gelukkig was de kat even een rondje en was de kleine merel voorlopig veilig. We hebben hem toch maar even in de tuin gezet, want de ouders schreeuwden moord en brand omdat zij niet het huis in durfden om te voederen. Misschien was het wel de merel die we een paar weken terug weer in zijn nestje hadden gelegd, zie mijn column ’Vogels, vogels, vogels’.

Nog een paar weekjes en dan kunnen de ouders weer even aan zichzelf denken en bijtanken voor het volgende legsel.
Ik zou dat doen door een bezoekje aan een sauna of een weekendje weg. De merels kiezen waarschijnlijk voor een badje in de vijverloop en daarna een uurtje drogen in de zon.

Fijn weekend.
Liefs, Pink