Nu op Kerkplein: 70 BKK - Betonklinkers

Vogels, vogels, vogels
Door: Pink

Uitgegeven op 04-06-2022 om 11:26

Vorige week zat ik lekker in de tuin van mijn ouders. Recht boven het terras hangt een vogelhuisje aan de regenpijp. Daaronder een flinke vuurdoorn om eventuele katten te ontmoedigen. In het huisje zitten jonge meesjes. Pa en ma vlogen die dag ook af en aan om te voederen. Ze scheerden vlak over ons hoofd om plaats te nemen op de 'wachttak' als de ander nog in het huisje was. In de conifeer aan de andere kant van het terras zaten musjes heel hard te kwetteren. De conifeer is overwoekerd met klimop en wilde clematis en daarom voor vogels een interessante boom. Er zit ook een merelfamilie in en dat merk je meteen als je op het terras zit. Vader en moeder Merel maken om de vijf minuten een tussenstop op de schuttingrand, nog geen meter van de terrastafel. Ze trekken zich helemaal niets aan van ons.

In de klimhortensia tegen de woning bij mij thuis zit ook een merelnest. Hoewel, ik denk eerder een merel-enclave, want het is me daar toch een drukte. Elke keer als er gevoederd wordt, lijkt het wel of alle mereljonkies uit Hippolytushoef bij mij in de tuin zitten, oorverdovend veel herrie. De hond loopt deze week elke dag geïnteresseerd met de neus in de lucht langs de muur. Hij had laatst een jong winterkoninkje gevonden en dat liep niet goed af. Ik had het snel afgepakt, maar ik denk dat hij de smaak te pakken heeft...

Woensdag vond ik een van de mereljonkies op het pad. Ongeschonden, maar de vliegen zaten er al op. Misschien uit het nest gevallen, of te vroeg begonnen met de vliegles... Ik pakte het op om weg te gooien, maar het beestje bleek nog te leven. Hij was wel erg koud. We hebben hem een uurtje in de palm van onze hand gehouden om op te warmen en toen we gingen eten mocht de merel nog een half uurtje in de broekzak van mijn zoon verpozen.
Het arme beestje knapte er helemaal van op. Hij was warm en levendig en liet zelfs af en toe zijn stem horen. Dat had ik eigenlijk niet verwacht. Vervolgens zijn we met een keukentrapje aan de terugplaats-actie begonnen. Heel voorzichtig lieten we de kleine merel terug in het nestje glijden, lekker warm tussen de broertjes en zusjes. Het is goed gegaan, denk ik, want ik heb het beestje niet meer terug gevonden.

In Bataviastad waren deze week ook vogels. Grappige musjes die op de rand van mijn bord mee probeerde te eten van de cheesecake waarop mijn vriendin mij trakteerde. Ook waren er een stuk of acht kauwtjes. Die liepen als schaduwober over het terras heen en weer te wachten tot er weer een tafeltje vrij kwam. Dan stortten ze zich met zijn allen op de vuile borden om hun opruimwerk te beginnen. Voor de uitbater natuurlijk vreselijk lastig, maar voor ons een grappig schouwspel. Totdat alle krokettenkruimeltjes op waren en een van de kauwtje met het kartonnen bakje vol met mosterd probeerde naar de boom te vliegen. Het bakje was veel te zwaar en viel van 2 meter hoogte op een van de stoelen. Flats… overal mosterd…
Achter mij verlieten ook bezoekers een tafeltje waar nog een bakje mayo achterbleef. De kauwtjes stortten zich er meteen op. Ik zat ineens toch minder op mijn gemak daar in het zonnetje.

Fijn weekend
Liefs, Pink