Nu op Kerkplein: Zoek schoonmaakwerk

De lol van marktplaats
Door: Pink

Uitgegeven op 09-01-2021 om 20:38

Ik hou van tweede kansen, dat vertelde ik al eerder. Tweede kansen voor mensen en spullen, maar ook voor planten.
Ik heb zelf nogal een kamerplanten-tic. Een uit de hand gelopen hobby die heeft geresulteerd in veel te veel planten in huis.
Ik krijg ze op allerlei manieren, behalve kopen, daar ben ik niet van.
Het zijn vaak stekjes die ik van vrienden en bekenden aftroggel of uit de vensterbanken van collega's jat.

Ik weet van alle planten nog hoe ik eraan kom. Dat maakt het ook extra moeilijk om er afstand van te doen.
Zo heb ik een Dieffenbachia die uit de hal van het oude Haarlemse pand van de FIOD komt. Ik zat daar te wachten voor een afspraak en er hing een groot stuk van een plant treurig naar beneden. Het was recent afgebroken en ik vroeg de receptionist of hij het een goed idee vond dat ik de patiënt mee naar huis zou nemen. De receptionist zal wel gedacht hebben, die vrouw is niet goed snik. Maar het mocht, en de plant staat inmiddels al 3 jaar mooi te wezen in mijn vensterbank.



Bij mij knakt er ook wel eens wat en ik kan het dan niet laten om het losse eindje te laten wortelen. Inmiddels staan onze slaapkamers en het kantoor vol met stekjes.
Van 1 plant heb ik er bijzonder veel, de Kalanchoë Beharensis. Ik heb de moederplant ooit van de buurvrouw gekregen. Die had er 2 en was er niet zo weg van. Inmiddels dus vele kindjes, want het is een zeldzaam exemplaar dus ik dacht, lekker stekken dan kan ik eens wat wegruilen.
Helaas, net als buurvrouw en ikzelf, zijn ook de plantenliefhebbers die recent bij mij thuis kwamen niet echt gek op de Beharensis. Ik kwam er maar niet vanaf.
En dat terwijl ik mij voorgenomen heb te ontspullen. Dat gaat dus niet de goede kant op.

Ik heb een advertentie op marktplaats gezet, er moet toch in Nederland iemand blij worden van deze plant?
En ja hoor, een mevrouw uit Boskoop komt ze morgen ophalen. Ze maakt er een leuk uitje van. Gaat op mijn advies nog even kibbeling eten bij 't Wad.
Deze mevrouw wil alle 14 stekjes, maar ook de moederplant. Haar man is er gek op. Ze gaat hem verrassen. Heel bijzonder...
Ik heb de plant van buurvrouw ook maar in de aanbieding gedaan, zij was immers ook niet echt gek op die plant. En ja hoor, de plant van buuf gaat ook wonen in Boskoop.
Ik hou 1 stekje zelf. Wil toch de soort niet kwijt. Daar gaan we weer... Ik kan het niet laten.

Hebben jullie ook een plantentic? Of moeite om afscheid te nemen van dingen? Ik hoor het graag.

Liefs, Pink