EG MAAKT PLAATS VOOR VERNUFTIGE GRONDBEWERKING
Uitgegeven op 08-04-2003 om 12:28  |  link  |  bewaar  |  print

Wieringermeer - 'Kongsgilde Germinator'. Termen die je als buitenstaander in deze dagen van oorlog eerder met krijgsgeweld associeert dan met vredelievende boeren die op het land werken.
Voor akkerbouwers daarentegen is het gesneden koek. Dit soort merknamen van de allernieuwste mechanisatiewerktuigen. Tijdens de regionale demonstratie zaaibedbereiding op een akkerbouwperceel gisteravond langs de A7 in de Wieringermeer demonstreerden enkele bedrijven de allernieuwste ontwikkelingen op het gebied van grondbewerking.
Tientallen akkerbouwers verzamelden zich op de winderige akker van Jacob den Engelsen aan de Oudelanderweg. Om hoogstpersoonlijk te beoordelen wat de beste aanpak is. Want hoewel ze op het oog allemaal hetzelfde doen, blijken er wel degelijk onderlinge verschillen tussen de voortdenderende combinaties met brede banden en voorwielaandrijving.
Waar men vroeger eenvoudigweg genoegen nam met het eggen van geploegd land, worden tegenwoordig kamerbrede werktuigen in stelling gebracht die in één werkgang vijf meter of meer klaarstomen. Dit alles voortgetrokken door tractoren met een minimaal vermogen van 125 pk. ,,Het is van groot belang dat je niet te diep werkt en toch een egaal zaaibed creëert'', legt Den Engelsen uit vanuit zijn geveerde trekkercabine. Den Engelsen, eveneens pluimveehouder van beroep, geeft toe dat de huidige weerssituatie in feite een eitje is. ,,Het is nu gewoon perfect. De grond is doorgevroren en het valt als meel uit elkaar. Dat is eigenlijk wel jammer want de vraag is altijd hoe werktuigen zich onder mindere omstandigheden gedragen.'' Toch blijkt niet elke boer tevreden met de getoonde technieken. Hier en daar valt een kritische noot te beluisteren of verschijnt het meetlint om te constateren dat er ook na bewerking nog te veel reliëf overblijft. ,,Daar ga is dus geen bieten op zaaien'', concludeert een agrarisch criticaster hoofdschuddend. Alle techniek ten spijt, houdt menig boer het liefst vast aan eigen methode. Die is vertrouwd, geeft geen onrust. En belangrijker nog, het vergt geen investering want aan dit soort werktuigen hangen flinke prijskaartjes.
Om te bewijzen dat het nog steeds op de ouderwetse manier kan, heeft Wieringerwaarder Sietse Hoogeveen zijn twee Friese paardekrachten van stal gehaald. In gelijke tred stampen de knollen vastberaden over de ploegvoren heen. En hoewel ze niet zo'n vlak biljartlaken als gemechaniseerde werktuigen achterlaten en ook niet zo hard gaan, genieten ze wel de meeste belangstelling. Vooral jongere akkerbouwers kijken hun ogen uit. De jongste lichting ziet er wel voordelen in maar ook nadelen. ,,Je hoeft er nooit dieselolie in te gooien dus dat is lekker goedkoop maar er moesten wel lampen opzitten.''