Rechtszaak PVis tegen komst park Beaufort, deel beste visgronden in gevaar
Uitgegeven op 10-10-2010 om 09:48  |  link  |  bewaar  |  print

ROTTERDAM – Alle geplande windmolens bij elkaar hebben een grote impact op de visserij. De Noordzeevisser kan daardoor bijna een zesde deel van zijn beste visgronden op het Nederlands continentaal plat verliezen.

Dat betoogde voorzitter Jaap Hennekey van VisNed aan de hand van VMS-statistieken vorige week voor de bestuursrechter in Rotterdam. Daar vocht het Productschap Vis de door de overheid verstrekte vergunning aan Nuon aan voor de bouw van het windmolenpark Beaufort op 24 kilometer voor de kust van Katwijk en Scheveningen. Door dit windpark verliest de visserij 42 vierkante kilometer visgrond.

De rechtszaak tegen Beaufort is de eerste in een serie van twaalf in procedure gegeven windparken op de Noordzee. Die reeks is juist wat de visserijsector de das dreigt om te doen. Hennekey toonde aan dat 15 procent van de Noordzee intensief wordt bevist, en dat juist op die rijke relatief ondiepe visgronden alle windparken gepland staan. Niet op de witte vlekken, waar een kotter vrijwel nooit komt.

Nadeelcompensatie zal door een individueel bedrijf lastig aan te tonen zijn. Daarom bepleit het PVis een collectieve schadevergoeding voor de hele sector. Op de vraag van de rechter of er al gesprekken waren over compensatie, kon Hennekey de rechter meedelen dat het rijk deze weigert. Volgens de overheid komen de parken op één procent van het Nederlands continentaal plat van 58.000 vierkante kilometer.

Het Productschap Vis werd voor de rechtbank vertegenwoordigd door jurist Esther Hart, Paula Hartog (voor vragen over de gevolgen voor de visstand), Henk Demkes (voor vragen over nautische zaken en veiligheid) en Jaap Hennekey (voor vragen over de visserijpraktijk). Tijdens de rechtzaak werden ook bezwaren van het Havenbedrijf Rotterdam en van E-connection behandeld.

De Nederlandse visserijsector is niet op voorhand tegen windmolenparken in zee, maar vindt dat deze parken in gebieden moeten worden gesitueerd die in goed overleg met de visserijsector worden bepaald en er voldoende onderzoeksresultaten zijn van de effecten van windparken op het mariene milieu en de visserij. De sector pleit dan ook voor een specifieke Visserij Effect Rapportage (VER).

Het Productschap Vis is bepaald ook niet tegen alternatieve energiebronnen. Wel vindt de sector dat beter nagedacht moet worden over deze alternatieven. Experts zijn er nog niet over uit of windparken daadwerkelijk een positieve bijdragen geven aan duurzame energie. Zolang deze zekerheid er niet is, is het niet verstandig miljarden te investeren in grootschalige windprojecten op zee.

Over de (cumulatieve) effecten van windparken op vis en dan met name op jonge vis, zowel dermersale (schol, tong, kabeljauw etc.) als pelagische soorten (haring, makreel etc.) is nog onvoldoende bekend. Dit geldt zowel voor de effecten van aanleg van een windpark als het in bedrijf hebben van een windpark. Er is wel een onderzoeksprogramma opgezet bij het windpark bij Egmond aan Zee naar de effecten op vis, maar hiervan zijn de resultaten nog niet bekend. De visserijsector is bevreesd dat wanneer het windpark negatieve effecten sorteert op vis, de sector daarvan de dupe wordt.

Uitspraak volgt binnen zes weken na de zitting. Intussen dienen er ook vervolgzaken tegen andere windparken op het Nederlandse continentaal plat. Daarbuiten gaan de ontwikkelingen door. Plannen voor een windpark met niet minder dan 1.200 molens in het gebied van de Silver Pitt werden vorige maand aan de Noordzee-RAC gepresenteerd. Nog grotere parken zijn gepland op de Doggersbank (3.000 molens) en ten zuiden van Smith´s Knoll (1.500 molens). VisNed beschrijft in de jongste nieuwsbrief de wrange situatie dat grote Noorse financiers achter deze projecten op de Noordzee zitten, terwijl er in de Noorse Zone geen windparken gesitueerd mogen worden. (Bron www.visserijnieuws.nl