In memoriam Piet Steigstra

Uitgegeven op 19-06-2025 om 21:34  |  link

Op dinsdag 17 juni 2025 is de markante Wieringer Piet Steigstra in verzorgingshuis St. Jozef in Wervershoof overleden. Piet verbleef daar sinds vorig jaar, nadat hij na een ziekenhuisopname niet meer in Parkzicht op zijn geliefde Wieringen kon wonen. Piet is 78 jaar oud geworden.

Lees ook het levensverhaal van Piet dat Menno Smit voor de Historische Vereniging Wieringen schreef. Het artikel is onder dit in memoriam te lezen.

In dat artikel is te lezen dat hij het niet altijd makkelijk heeft gehad in zijn leven, maar hij wist er veelal toch een positieve draai aan te geven. Ook in de laatste maanden van zijn leven, toen het zeker niet fijn was, was hij dankbaar voor alle goede zorg en bezoek. Hij liet nooit na om dat meerdere keren aan de desbetreffende personen te vertellen. Hij schikte zich in zijn lot en was tevreden.

Piet was op Wieringen bij velen bekend als Liverpool Piet. Dit door zijn voorliefde voor de stad waar hij gedurende lange tijd met zijn grote liefde Doreen woonde. Die liefde gold zeker ook voor Liverpool FC. Piet was vaak te herkennen aan een rode jas en pet van deze voetbalclub.

Hij heeft lang als zeevarende bij Smit Lloyd gewerkt. Daar kon hij op zijn bekende uitbundige manier over vertellen. Hij zag de hele wereld en heeft daar met volle teugen van genoten. Ieder die hem kende, kende ook de vele verhalen.

Zijn huis hing vol met scheepsmemorabilia, souvenirs, Liverpool, Wieringen en Succes. En, alsof het een schip betrof, instructies voor het personeel met dikke stift op allerhande zaken geschreven. Hij was een trotse man, die graag liet horen en zien waar hij van hield. Piet was ook heel netjes. Hij wilde er netjes uitzien en het huis moest schoon en op orde zijn. En altijd verse bloemen op tafel. Het liefst rode rozen. De favorieten van Doreen en Piet. De zaken goed geregeld. Je kwam niets te kort bij Piet. Gasten werden overladen met eten en drinken. Hij wist wat delen was.

Piet hield van het leven en was dan ook een graag geziene gast in het uitgaansleven. Je kan wel stellen dat hij ‘aanwezig’ was. Hij lustte een borreltje en was een charmeur. Vrouwelijk schoon ontging hem niet, maar hij was te allen tijde een gentleman.

Hij heeft erg genoten van zijn boot met de veelzeggende naam “So What”. Hiermee deed hij zelfs een keer mee met de vlootschouw tijdens de Flora en Visserijdagen. Dat evenement sloeg hij nooit over. Evenals het Westerlander Dorpsfeest. Piet hielp daar. Zelfs toen hij in een rolstoel belandde draaide hij de bolletjes in de prikkabel.

In de laatste periode van zijn leven werd Piet geholpen door enkele trouwe vrienden die toen het onvermijdelijke eraan zat te komen met Piet hebben afgesproken hoe het afscheid er uit moest zien. Overeenkomstig zijn wens is Piet in stilte gecremeerd en zal hij zijn laatste rustplaats op zee krijgen.

Stilte is niet echt iets dat aan Piet Steigstra doet denken. Maar dat hij daarvoor koos was veelzeggend. Het was goed zo. Het leven was geleefd. De rust was welkom.

Piet, bedankt voor het lachen.

You’ll never walk alone.

Het artikel in Op de hòògte dat Menno Smit voor de Historische Vereniging Wieringen schreef:

https://tijdschriften.archiefalkmaar.nl/issue/OPD/2015-12-01/edition/null/page/26?query=Brand%20Spuit&sort=pagenumber%20descending