Moose: een guppie met levenservaring
Uitgegeven op 09-05-2022 om 10:38  |  link  |  bewaar  |  print

DEN HELDER - Moose is een bijzonder hondje. Zijn mama was een Pitbulltypje, zijn vader? wie zal het zeggen. De contouren van een Beagle zijn wel te herkennen. Het is een gecastreerd reutje met geboortedatum: 12-10-2020. Nog een guppie met levenservaring.

Zijn wiegje stond in Roemenië, hoewel of het een wiegje is geweest? Meer waarschijnlijk een hoekje van het erf waar mama met broertjes en zusjes lag. Met 6-7 maanden in Nederland gekomen (stichting) en liefdevol geadopteerd, vastbesloten tot een forever home. Maar het leven gaat niet altijd zoals we het graag willen, ernstige ziekte en ziekenhuisopname gooide roet in het eten. De hond ging een aantal weken in pension totdat duidelijk werd dat terugkeer naar de oude situatie niet mogelijk was en er gekozen moest worden voor afstand.

Bij zijn komst in het asiel bleek Moose zijn rechter achterpoot niet goed te belasten. Nader onderzoek (röntgenfoto's) wees gelukkig uit dat er niets mechanisch mis was. Na 2 weken pijnstilling gaat het best goed. Heel af en toe zie je nog een soort van hupje bij het lopen. Hij is nu medicatievrij. In het pension was Moose een beetje mager geworden. Nu was het verhaal dat hij allergisch is voor kip maar ook met goede brokken lukte het niet om aan te komen. De oplossing was Hypoallergeen van Royal Canin! Moose is bijna op gewicht, zijn ontlasting is netjes en hij weet iets beter zijn rust te nemen. Let wel, het blijft natuurlijk een jonge en actieve hond geheel passend bij zijn leeftijd. Gezellig samen is iets dat echt bij hem hoort, komt vrijwel gelijk op schoot om geknuffeld te worden en sopt ondertussen met liefde ook uw oortjes even schoon. Het is niet het meest dappere hondje, vooral buiten vindt hij het best wel spannend al die indrukken maar met positieve ervaringen gaat het telkens een stapje beter.

Een aantal basiscommando's volgt hij netjes op. Los van de lijn is niet zo'n goed idee, terugkomen op verzoek doet hij (nog) niet aan. Een gezin met kinderen vanaf 13 jaar zou een optie kunnen zijn, of een volwassen thuisomgeving. Katten vindt Moose duidelijk spannend, hij verstart en fixeert, kiest dan niet voor de aanval maar voor weglopen. Een prima oplossing maar eenmaal thuis gewend zou hij een andere keus kunnen maken dus nee, liever niet bij katten. Naar andere honden is wat minder eenduidig. Grotere honden wil hij best even snuffelen om vervolgens door te lopen, tenminste dat laat de test zien. Kleine blaffende hondjes werken duidelijk op zijn zenuwen en dan is zijn reactie gewoon niet aardig, we kunnen het niet anders zeggen. En dat terwijl hij zelf ook best goed kan blaffen maar de hoge opwinding doet hem negatief reageren. Iets om rekening mee te houden, te sturen en zorg te dragen.

Spelen vindt Moose erg gezellig, of dat nu met een balletje is of met een flostouw of ander speeltje. Alleen thuis, ja dat is wel een dingetje. Juist omdat hij zo graag bij mensen wil zijn zal het rustig opgebouwd moeten worden in een nieuwe situatie waarbij Moose het tempo aangeeft. Zijn ongenoegen over het idee dat u weggaat uit hij door te blaffen, iets dat we in het asiel herkennen. Maar als hij weet - door een vast ritueel - dat het einde van de dag is en rust genomen moet worden, dan legt hij zich daar ook wel bij neer (letterlijk). Mee in de auto is geen probleem. Samen een leuke cursus volgen en/of iets met speuren doen zijn aanraders om gezellig bezig te zijn en een positieve band op te bouwen. Moose gaat voor teamwork en zoekt een of meerdere mensen met hetzelfde doel, een hondenleven lang.
Geeft u dit barreltje de warme mand waar hij zo aan toe is? Kom kennismaken; u bent welkom, alleen op afspraak met Dierentehuis 't Schuthok.