Colosseum van Wieringen
Uitgegeven op 17-03-2018 om 20:07  |  link  |  bewaar  |  print

Populaire Wielerbaan in de dertiger jaren
In de jaren dertig verrezen er in heel Nederland tal van 'Wielerbanen', waarop wedstrijden werden gehouden. Enige jaren lang was de wielersport razend populair en waren er veel wielerfans die op de tribunes plaats namen. Zelfs in Hippolytushoef werd een Wielerbaan gebouwd.

Raceclub
Blijkbaar was er veel animo op Wieringen om de wielersport te beoefenen. 'Raceclub Wieringenâpos; werd in 1934 opgericht onder voorzitterschap van Jan J. Bosker. Al gauw besluit men een baan aan te leggen en er aandelen van 60 gulden voor uit te geven. Er meldden zich al snel zo'n 16 mensen die een aandeel kochten. De kosten werden begroot op ongeveer 1000 gulden, welk bedrag zo goed als binnen was en men met de werkzaamheden kon beginnen. Op het land van Okko J. Bosker (de vader van Jan) aan de Parklaan werd de baan gerealiseerd. Okko was niet alleen de eigenaar van de grond maar tevens de aannemer van het project. Als loco-burgemeester kostte het hem weinig moeite om de bouwvergunning te krijgen. In de krant las men dat de burgers van Wieringen 'deze plannen ten zeerste waarderen, ook vooral met het oog op het Vreemdelingenverkeer'. Toen de baan bijna klaar was kwamen veel renners uit het hele land kijken en waren vol lof. Bekende figuren zouden de wedstrijden gaan leiden. In februari 1935 vond een eerste training plaats onder leiding van een deskundige Arnhemmer, die 's avonds ook een interessante lezing over de wielersport hield.


Wielerwedstrijd op 12 juli 1936 - foto Historische Vereniging Wieringen, Henk Braad

Vlag uit
De baan werd gebouwd van 12 centimeter dik gewapend beton en kreeg een lengte van 200 meter. Een specialistisch bedrijf 'polijstte' de baan tot een glad oppervlak. In het midden kwam een grasveld. Om de baan heen kwam een grote tribune, waar zowel zit- als staanplaatsen waren gesitueerd. Op 23 juni 1935 werd de baan op feestelijke wijze geopend. Hoogwaardigheidsbekleders en bestuurders van wielerclubs werden uitgenodigd als eregasten. De Hippolytushoevers werden ook niet vergeten. Om zoveel mogelijk mensen naar de baan te lokken werden de muziekkorpsen 'Harmonie' en 'Apollo' ingehuurd om een mars door de hoofdstad van Wieringen te maken. Aan de bewoners werd gevraagd om op de openingsdag de vlag uit te steken: 'hebt u er geen, tracht er één te lenen'. Burgemeester Kolff sprak een plechtig openingswoord waarna de wedstrijden konden beginnen, omlijst met feestelijke muziek.

Overblijfsel
De financiering speelde een belangrijke rol bij het project. Toen de baan eenmaal klaar was mocht men deze bewonderen na betaling van een dubbeltje. Wedstrijden bijwonen kostte 80 cent voor een zitplaats en 40 cent voor een staplaats. Kinderen mochten naar binnen voor 'slechts' 15 cent. De prijzen die door de renners gewonnen konden worden werden vaak gedoneerd door rijke particulieren of bedrijven. De wedstrijden werden jarenlang goed bezocht maar tijdens de oorlog kwam de klad erin. In 1941 meldde de krant dat 'tot één der zeldzame oudheidkundige overblijfselen in ons land zeker de Wielerbaan te Wieringen behoort'. Na de oorlog vonden er nog enige wedstrijden plaats. De wielersport verplaatste zich echter naar de weg. In 1950 werd het 'Colosseum van Wieringen' gesloopt. Op het terrein verrezen de MULO (later een dependance van RSG Wiringherlant) en een badhuis. Nu is men er twee-onder-één kap woningen aan het bouwen...

Kees Zwaan