Onvergetelijke tulendienst
Uitgegeven op 30-07-2017 om 23:10  |  link  |  bewaar  |  print

HIPPOLYTUSHOEF - Voor maar liefst de vijfendertigste keer organiseerden de Wieringer Dangsers de traditionele Tulendienst, die ook dit jaar werd gevierd in de Doopsgezinde vermaning. Een onvergetelijke Tulendienst memoreerden er meerderen. Niet alleen vanwege de discussie of de kermis wel of niet door zou kunnen gaan, maar vooral ook vanwege de speciale gastmuzikanten.


Foto's Jan Deijkers

Voorzitter Jaap Koorn opende de dienst en heette de aanwezigen in zijn Wieringer dialect genderneutraal welkom met de woorden 'goeiendag samen'. Hij verwoordde verder het belang van het voortbestaan van deze traditie in combinatie met de precaire financiële positie van de Wieringer Dangsers. De grote kerk van Hippolytushoef is immers voor de dansgroep te duur geworden. Herhaaldelijk werd er gegrapt hoe bakker Bellis met zijn warme tulen langs de botsautootjes zou moeten manoeuvreren. Peter Glim, de voorganger in de dienst meldde een tweespraak tussen twee botsauto's. Zegt de een tegen de ander: "weet jij de kortste weg naar Bakkerij Bellis?" Antwoord: "Bel-m-is!"

De dansgroep liet op de kleine dansvloer een aantal van hun favoriete dansen zien en besloot het optreden met de traditionele kermisdans Wieringer skos. Voorganger Peter Glim liet weten hoe uniek deze tulendienst de geschiedenis in gaat met de deelname van drie Syrische muzikanten. Het lag dan ook voor de hand dat zijn toespraak geënt was op het Bijbelboek Lucas 2: "Omdat er voor hen geen plaats was in de herberg. Hoe ooit Herodus bang was voor een baby. Dictators worden zelf geregeerd door angst. Laten we niet wegkijken voor vluchtelingen, maar juist elkaar ontmoeten met een oog in oog contact. Wij moeten onvoorwaardelijk de vluchteling aannemen. Aandurven hem in zijn ogen aan te zien en hem te proeven als medemens", vervolgde Peter Glim.



En daarmee heette hij Mehdat, Ahmed en Salma welkom en zo klonk er voor het eerst Syrische muziek op oriëntaalse muziekinstrumenten in deze kerk. In hun muziek die een heel andere opbouw kent als de westerse muziek was heimwee hoorbaar. Het publiek werd muisstil bij de fragiele, bijna tedere klanken, reageerde enthousiast en trio Syrië kreeg een daverend applaus. Door de eeuwen heen is de Nederlandse folklore altijd beïnvloed geweest door buitenlanders die naar Nederland kwamen. Dat zorgde voor veranderende tradities en tijdens deze tulendienst gebeurde dat ter plekke. Gewoontegetrouw worden warme tulen geserveerd met een klont roomboter en ham. De Syrische muzikanten en het moslimpubliek eten echter geen varkensvlees. Tulen met jam bleek een heerlijk alternatief te zijn.

Naderhand regende het complimenten aan het adres van de Wieringer dansgroep die voor het eerst in hun bestaan de overstap maakten naar niet westerse folklore. De dansgroep liet op hun beurt weten dat zij tot in lengte van dagen dit tulenfeest willen organiseren.