Dodenherdenking in teken van Jodenvervolging dichtbijUitgegeven op 04-05-2017 om 22:13 |
link |
bewaar |
printHIPPOLYTUSHOEF - De dodenherdenking in de Hippolytuskerk stond stil bij de Jodenvervolging dicht bij huis. Het liefdesverhaal van Herta Stern en Herbert Tombowsky, inwoners van het Joodse werkdorp in Slootdorp, is één van de ontelbare verhalen over de verschrikkingen van de Tweede Wereldoorlog.
Zelden was de Hippolytuskerk zo vol bij de herdenkingsplechtigheid. Wethouder Mary van Gent hield namens de gemeente een toespraak. ,,
Twee minuten per jaar is iedereen stil. Dat valt in het niet bij de gruwelen van oorlog en geweld.’’ Zij trok de lijn naar het heden. ,,
De oorlog in Syrië en het zinloze geweld op straat zijn anders, maar vergelijkbaar.’’ De wethouder vroeg de aanwezigen om daar tijdens de 2 minuten stilte met de eigen gedachte aan geweld en oorlog bij stil te staan.
Het verhaal
Jong en verliefd in het Joodse Werkdorp begon met glasgerinkel: De kristalnacht in 1938. Twee jonge joodse Duitsers, Herta Stern en Herbert Tombowsky, ontvluchtten hun vaderland en kwamen in het Joodse werkdorp in Slootdorp. Ze werden verliefd en bleven in het werkdorp totdat het in maart 1941 door de bezetter werd ontruimd. De inwoners van het werkdorp werden met bussen naar Amsterdam gebracht. Daar trouwden Herta en Herbert. Ze weten enige tijd uit handen van de Duitsers te blijven, maar hun geluk duurt niet lang. Ze worden in 1943 tijdens bij razzia opgepakt en overleven de oorlog niet. Uiteindelijk zijn van de laatste groep bewoners (ca. 300) er 191 omgekomen. Hun namen staan op een plaquette bij het voormalige werkdorp.
Voor de oorlogsslachtoffers werd een kaars aangestoken
Zoals gebruikelijk werden tijdens de herdenkingsdienst de namen van alle Wieringer slachtoffers van de oorlog, de gesneuvelden tijdens de politionele acties in Indië en de nabij het eiland neergeschoten vliegtuigbemanningen voorgelezen. Voor ieder van hen werd een kaars ontstoken. Dit jaar werd ook stil gestaan bij de omgekomen inwoners van het joodse wekdorp. Hun namen konden niet allemaal worden voorgelezen, maar waren op twee rollen geschreven.
De namen van de omgekomen inwoners van het joodse werkdorp stonden op twee rollen
Na de herdenkingsdienst gingen de meeste aanwezigen in een stille tocht naar de begraafplaats op Zandburen.
De stille tocht
Op de begraafplaats werd na de twee minuten stilte en
The Last Post door trompettist Dirk Bak de eerste krans gelegd door wethouder Mary van Gent.
Wethouder Mary van Gent legt de eerste krans
Enkele joodse vertegenwoordigers legden een krans bij het graf van een joods bemanningslid van één van de neergeschoten vliegtuigen.
Overdenking
Zoals ieder jaar denk ik aan overleden familieleden: Mijn vader, die de laatste maanden van de oorlog als gevolg van de arbeitseinsatz in het voortdurend gebombardeerde Ruhrgebied doorbracht; mijn zus, die altijd angst heeft gehouden en mijn oom, die 3 weken voor het einde van de oorlog is gefusilleerd. Zij waren het slachtoffer van een ideologie, die door een Duitse populist tot groot verderf leidde. Kan dat weer gebeuren? Populisten krijgen in verschillende landen steeds meer aanhang en willen maatregelen invoeren, die de vrijheid van bevolkingsgroepen of religies inperkt. Hoe ver gaan deze mensen? Komt van het een het ander? Ik hoop van niet, maar ben er niet gerust op.
Bert Loos