Tsjerkepaad
Uitgegeven op 09-08-2016 om 08:00  |  link  |  bewaar  |  print

WESTERGEEST - Een fenomeen, dat in Noord-Holland geen lang leven is beschoren, bestaat in Friesland al decennia lang: Kerkepad (tsjerkepaad). Vele zaterdagen besteedden Els en Bert aan het bezoeken van kerken in de omgeving op zaterdag. Dat bracht hen in mooie en lelijke, bijzondere en 'gewone' kerkjes in vele dorpen. Meestal werden ze door alleraardigste vrijwilligers ontvangen met koffie. Onder de koffie kwamen de verhalen los en die waren altijd bijzonder.


Als een kerk open is hangt er een vlag of spandoek met de tekst 'Tsjerke iepen'

Zo bezochten zij een kerk in een dorpje, waarin allerlei tafels schots en scheef door elkaar stonden met allerlei kunstwerken, die nog niet af waren. De kerk was inmiddels in gebruik door een kunstenaarscollectief. Bij de ingang stond echter ook een van lucifers gebouwd model van het kerkje. Dus de koster, die op dat moment aan het werk was op de begraafplaats, maar eens gevraagd naar de oorsprong. Het model was van de hand van een oorspronkelijke inwoner van het dorp, die vele jaren geleden was geëmigreerd naar de Verenigde Staten. Na zijn pensionering bouwde hij aan de hand van foto's het model van de kerk uit zijn geboortedorp. De man overleed op hoge leeftijd en zijn kinderen vonden, dat het kerkje terug moest naar het dorp in Friesland. Ze kwamen het zelf brengen. Na enig oponthoud op Schiphol, de douane was van mening dat er invoerrechten moesten worden betaald, belandde het kerkje in het geboortedorp van vader en kreeg zelfs een ereplaats in de kerk, waar hioj als kind zo dikwijls in de banken had gezeten.



Bert had wel weer eens zin in een rondje tsjerkepaad en stapte zaterdag vol goede moed op de fiets. Hij zette koers naar Tytsjerksteradiel, een gemeente vol kerkdorpen. Zijn tocht voerde langs Oentsjerk (Oenkerk), Gytsjerk (Giekerk), Tytsjerk (Tietjerk), Ryptsjerk (Rijperkerk) en Aldtsjerk (Oudkerk). Maar helaas, nergens wapperde een vlag met Tsjerke iepen. Dus maar even doorgefietst. Hij kwam terecht in Grijpskerk, maar wat ontbrak er op het bord? Nergens stond iets van Grypstsjerk of een andere Friese verbastering van de naam. Maar eens even op de smartphone gekeken. Nee toch, Grijpskerk ligt in Groningen...



Snel maar weer op de fiets gesprongen (nou ja, op zijn leeftijd is dat gestapt) en richting camping. Bij aankomst in Werstergeest nog maar even de kerk van dat dorp op de foto gezet. Deze kerk is alleen op zondag tijdens de dienst geopend, zo wist Bert al van Jilles. Zondag dan maar vroeg op of vasthouden aan de goddeloze zondag? Het is dat laatste geworden.
Zoals iedere kerk, heeft ook deze uit de 12e eeuw daterende kerk een verhaal.
In 1807 werd de kerktoren met twee roeden (ongeveer 8 meter) verlaagd. Van de stenen die hierbij vrijkwamen werd een huisje onderaan de toren gebouwd.
Meer over de kerk en het dorp op www.westergeest.net.