Aanleg Korte Afsluitdijk 1926
Uitgegeven op 12-11-2015 om 01:05  |  link  |  bewaar  |  print

WIERINGEN - Rob Holtjer vond, en plaatste dit filmpje op Facebook. Voor de niet Facebookers ook leuk om hier dit filmpje te kunnen bekijken.


Bezoek van het Koninklijk Instituut Ingenieurs aan de Zuiderzeewerken 23 juni 1926. Polygoon Bioscoop journaal uit 1926 over de aanleg van de Korte Afsluitdijk. Ingenieurs van Rijkswaterstaat komen per schip aan bij de Quarantaine, steenzetters aan het werk en het graven van het spoorweg traject langs de Betonweg. Deze dijk (op Wieringen ook wel aangeduid als de Korte Afsluitdijk) werd gesloten op 31 juli 1924, hetgeen het einde van het eiland Wieringen betekende.

Aanleg Amsteldiepdijk en Afsluitdijk

In juni 1920 werd het eerste deel van het werk aanbesteed: de aanleg van de 2,5 kilometer lange Amsteldiepdijk of Korte Afsluitdijk van Noord-Holland naar het eiland Wieringen. Bij dat project werd nuttige ervaring opgedaan, die later van pas kwam bij de aanleg van de Afsluitdijk.

De Amsteldiepdijk is een dijk die ligt tussen Van Ewijcksluis en Wieringen. Deze dijk is aangelegd in 1924 (gereed in 1927, toen was Wieringen geen eiland meer) en sluit een deel van het Amsteldiep en het Ulkediep af. Het afgesloten deel van het Amsteldiep werd op die manier een meer: het Amstelmeer. Een ander gevolg van de aanleg van de Amsteldiepdijk was dat Wieringen een directe verbinding met het vasteland van Noord-Holland kreeg en dus niet langer meer een eiland was.

In feite is de Amsteldiepdijk een deel van de Afsluitdijk, die de voormalige Zuiderzee afsluit en Noord-Holland en Friesland met elkaar verbindt. Vandaar dat de Amsteldiepdijk ook wel de Kleine Afsluitdijk of Korte Afsluitdijk wordt genoemd. De aanleg van de Amsteldiepdijk was ook een voorbeeldproject voor de grote Afsluitdijk. De ingenieurs van de Dienst der Zuiderzeewerken, die verantwoordelijk was voor de aanleg van de Afsluitdijk en de polders van het Zuiderzeeproject, staken er veel van op.

Bij de aanleg van de Amsteldiepdijk gingen er een paar dingen mis. Door de zachte grond verschoof het dijklichaam en werd de onderlaag er zijwaarts uitgeperst. Aan de kant van het Amstelmeer is dat nog goed te zien: langs de dijk ligt een natuurgebied dat "de verzakking" heet. De overheid gaf de aannemers de schuld van de verzakkingen; uiteindelijk moesten zij een schadevergoeding aan de Staat betalen. Deze gebeurtenissen vormden voor enkele grote aannemers die betrokken waren bij het Zuiderzeeproject aanleiding om de krachten te bundelen in een consortium, de Maatschappij tot Uitvoering van Zuiderzeewerken (MUZ). De Afsluitdijk tussen Den Oever en Zurich werd door de MUZ aangelegd.

De Kleine Afsluitdijk is verder van belang omdat hier voor het eerst keileem werd gebruikt als bouwgrond in dijken.

De aanleg van de eigenlijke Afsluitdijk begon in januari 1927. Er werd gewerkt vanuit vier locaties: de beide oevers en de beide speciaal aangelegde werkeilanden Breezand en Kornwerderzand. Bij de aanleg van de 32 kilometer lange dijk werd voor het eerst keileem toegepast, dat taaier was gebleken dan zand of klei. Dit materiaal is in Noord-Nederland ruim voorhanden. Het werd hier afgezet tijdens de Saale-ijstijd en kon in de nabijheid van de aan te leggen dijk eenvoudig worden opgebaggerd. De dijk is gefundeerd op zinkstukken van gevlochten wilgentenen die werden afgezonken door er steenblokken op te deponeren.

Op 28 mei 1932, om 13:02 uur, werd de Vlieter, het laatste gat in de Afsluitdijk, gesloten. Vier maanden later, op 20 september 1932, werd de naam Zuiderzee officieel geschiedenis. Het binnendijkse deel heette voortaan IJsselmeer, het buitendijkse deel Waddenzee. Nadat de afrondende werkzaamheden waren voltooid, werd de Afsluitdijk op 25 september 1933 officieel opengesteld voor het verkeer. Victor de Blocq van Kuffeler, directeur-generaal der Zuiderzeewerken, verrichtte de openingshandeling.

(Bron Wikipedia)