Nieuws van de WR173
Uitgegeven op 14-08-2015 om 09:56  |  link  |  bewaar  |  print

DEN OEVER - Verslag vaartocht Wieringer Aak WR173 door Dick Zwaan.



Dick: "Afgelopen week onverwachts een uitnodiging in de bus om een keer mee te gaan met de Wieringeraak WR 173 met droogvallen op het wad. Dit was uiteraard niet voor dovemansoren, dus met dank aanvaard. Woensdagochtend 12 augustus om 9:00 uur inschepen in Den Oever. Met in totaal 9 personen, waarvan twee bemanningsleden Klaas Tijsen en Gelt van der Veen is het een leuk gezelschap. Met Klaas vandaag als bevelvoerder en Gelt als 2e man een prima koppel om mee op stap te gaan. Alvorens we vertrekken ontvangen we van Klaas eerst wat spelregels en enkele veiligheidstechnische aanwijzingen. Voor diegene die tijdens het varen denkt iets te kunnen betekenen aan dek worden zwemvesten uitgedeeld, de overigen krijgen een veilige plek aangewezen. Eindelijk is het dan zover, de trossen los en op de motor varen we met een kalme gang de haven uit. Eenmaal buitengaats gaat de motor uit en worden met wat hulp de zeilen gehesen. Mede door aanwijzingen van Gelt hebben we het gevoel dat we nog enigszins nuttig bezig zijn. Ik ben al enkele keren mee geweest maar dit blijft altijd weer een bijzonder moment, wat een rust. Het plan vandaag is om via de Wierbalg af te slaan bij het Amsteldiep en dan droog te laten vallen op een zandplaat bij het Westwal een stukje uit de kust ter hoogte van de Normerven. Met een redelijke Noordoostelijke wind zit de gang er lekker in liggen we iets voor op schema. Beurtelings krijgt een ieder de gelegenheid om het roer te nemen en varen we onder het genot van een bak koffie van boei naar boei. Rond de klok van elven zijn we op de locatie aangekomen, de zeilen worden gestreken en gaan we de laatste meters op de motor verder. Klaas stuurt ons met een scherpe draai (nabij een gele boei) de zandplaat op en niet veel verder komt de Aak met nog ruim een halve meter water met z'n buik op de grond stil te liggen. Petje af voor Klaas. De trap gaat over boord en de liefhebbers kiezen er voor om meteen een rondje om de Aak te lopen. Ikzelf verkies de zwembroek om even lekker een stukje te zwemmen. Ondertussen kunnen we meteen van de gelegenheid gebruik maken om met behulp van wat bezems en een plamuurmes de onderkant van de Aak even onderhanden te nemen. Het resultaat is er weer naar, jammer dat dit onder water zit want straks zien we er niets meer van. Na een uurtje is het zover en gaan we gewapend met vorken en harken het wad op. Klaas doet ons voor hoe je met een steekvork op de juiste diepte de beste kokkels kunt vinden. Je sleept deze op z'n kant achter je aan tot je hem over een kokkel hoort krassen. Dit zijn de beste zegt Klaas. Met z'n allen hebben we al gauw een flinke zak vol. Enkelen kunnen het niet afwachten en nemen alvast een rauwe kokkel. Verder lopend richting het zuidwesten komen we flinke partijen mosselen en Japanse oesters tegen. Klaas heeft uit voorzorg wat handschoenen meegenomen om je te wapenen tegen de soms scherpe oesters. Na een paar uur is het tijd om weer richting de Aak te gaan. Eenmaal aan boord verdwijnt Klaas richting de kombuis en brengt de verzameling schelpdieren in de juiste volgorde aan de kook aangevuld met een portie zeegroen om even later te smikkelen van onze vangst. En dat alles puur natuur van eigen bodem, heerlijk. Om de maaltijd af te ronden nog een borreltje toe, wat een rijk leven. Ondertussen is het anker al onder water verdwenen en is het wachten op voldoende water om even later op de motor weer naar veilige diepte te varen. Al snel kunnen de lappen (zoals Klaas deze wel noemt) weer omhoog en zoeken we de weg weer terug. Inmiddels is de wind aardig toegenomen en varen we vrij scherp aan de wind. Om niet teveel buiten de veilige route te komen moeten we enkele keren overstag. Goede aanwijzingen zijn nu wel op z'n plaats want dit is echt geen speelgoed. Rond de klok van zessen voeren we de haven weer binnen en meren we de WR 173 weer af op z'n vertrouwde plek. We zijn er allemaal nog stil van, wat heeft Wieringen toch een mooie achtertuin.

Namens de droogvallers:
Marjan en Jan Cornelissen
Hilda en Johan Bossen
Ina en Dick Zwaan
Albert Kisteman

Mvg, Dick".