Het was me het weekendje wel
Uitgegeven op 28-07-2014 om 12:12  |  link  |  bewaar  |  print

WESTERGEEST - Maandagochtend 6:30 uur. Ik word wakker en hoor de regen op het tentdoek. Daar heb ik niet op gerekend! Ik deel nog een paar vergeefse klappen uit naar die ene vlieg, die boven mijn bed cirkelt. Dan draai ik me om en kruip knus achter de rug van Els. 8:05 uur: De regen is gestopt en de zon schijnt. Ik ga koffie zetten en start mijn laptop. Het was me het weekendje wel. Tijd voor een terugblik.

Soms is het voor je rust beter om thuis te zijn, dan op de camping. We hebben het afgelopen weekeinde doorlopend bezoek gehad. Zaterdag arriveerden onze zonen Nico (uit Zaandam) en Bert met zijn vriendin Maaike (uit Groningen) voor een vakantiereünie.


De jongens komen op de skelters van Jilles al snel in de vakantiestemming

We hebben vanwege de verwachte drukte besloten om niet te koken. Dus eten we zaterdag met de kinderen in Dokkum en gaan we zondag barbeknoeien. Een goede keuze, want er staat ons nog veel meer te wachten . . .


Zaterdag staan een broodje Dokkum XXL en een biertje op het menu

Zaterdagavond gaan Bert en Maaike met onze auto terug naar Groningen en zet Nico zijn tentje naast de onze op, want hij blijft een nachtje.
Zondagochtend zetten we de door Kerst de Vries en mij vorig jaar geschilderde picknicktafel achter de caravan onder de boom in de schaduw. Rond koffietijd arriveert Nico’s vriendin Jeltine en schuift aan. Een aangename verrassing, want haar hadden wij nog niet live ontmoet. Een prettige bijkomstigheid is, dat zij uit Leeuwarden komt en dat doet mijn Fryskofiele vaderhart goed.


Nico glundert tussen zijn twee favorieten vrouwen, zijn moeder en Jeltine

Rond het middaguur gaat de telefoon. ,,Met Rikus, is de koffie klaar?’’ ,,Ja’’ roep ik en Els gaat verse koffie zetten. Een uurtje late gaat opnieuw de telefoon. Rikus staat in Westergeest, maar kan onze camping niet vinden. Ik wijs hem als een live TomTom de weg en even later zijn ze er: Alie Kroon en Rikus Wittink (tante Alie en ome Rikus voor onze kinderen).


Altijd leuk als oude vrienden om de koffie (niet op de koffie) komen

Na een rondleiding over de camping vertrekken Alie en Rikus terug naar Wieringen. Wij verplaatsen de picknicktafel en maken ons op voor een barbecue met de hele camping (alle twee caravans), enkele genodigden en Jilles. Ik vraag aan Jilles, wie die vrouw in die fraaie bloemetjesjurk is, die hij heeft meegenomen. Het blijkt Aaltje te zijn (ik had haar nog nooit in een jurk gezien).


Ook vandaag hebben we niet gekookt, maar wel gegeten

Na de barbecue komt Bert terug uit Groningen. Nico zal hem onderweg naar Zaandam bij zijn broer Johan (die we helaas hebben gemist) in Hippolytushoef afzetten. We zwaaien de jongens en Jeltine uit. Vervolgens wordt het kampvuur ontstoken en wordt er gevolleybald en trampoline gesprongen (hoe ouder hoe gekker). Aaltje probeert ondertussen het tentje uit en dat levert prachtige plaatjes op. Die foto’s heb ik zijn niet door de censuur gekomen. Ze zouden namelijk een verkeerde indruk kunnen wekken.
In de loop van de avond keert de rust, waarvoor wij gekomen zijn, weer en kan ik moe, maar voldaan gaan slapen.

Els & Bert Loos