(advertentie)
Integratie probleem
Door: Gert Kooy
Uitgegeven op 27-09-2011 om 14:59
Met verwondering heb ik het artikel in de Wieringer Courant gelezen wat betreft geluidsoverlast in Westerland. Dat de heer Plantinga, die naast de oude lagere school woont en last heeft van het geluid afkomstig van het surfstrand bij Lutje, verbaast mij. Wellicht heeft hij goede oren of is hij op het aanbod van "beter horen" ingegaan en draagt hij van die minuscule kleine apparaatjes in z'n oren. Of snakt deze meneer naar aandacht... je zit tenslotte niet voor niets in de politiek. ,,We leven in een stiltegebied'', volgens Plantinga. Dat zal zijn partijgenoot de heer W. Tijsen als muziek in de oren klinken, die wil niets liever, dan vandaag nog een reservaat van Wieringen maken, zodat de ganzen en ander gevogelte hier rustig kunnen leven, vol gescheten weilanden ten spijt. De Wieringers zelf die al generaties lang hier wonen en werken, moeten zich maar aanpassen aan de ideeën en de wensen van de mensen die sinds enkele jaren op Wieringen wonen. Men weet niets van vroeger, ze hebben nooit achter de dijk aan het wad met een stok en een touwtje krabben zitten vissen of krukels zoeken, waar het water nog zo diep was dat je er kon verdrinken. Nee, de WR05 spant wel de kroon met dergelijke onzin, paaltjes op de weg, verkeersdrempels die in de winter worden weg geschoven door de sneeuwschuivers, meetlussen aan de Stroeërkoogweg om het vermeende sluipverkeer te meten, deze laatste ideeën komen uit de koker van een andere WR05 coryfee, de heer Hoitinga. Heeft deze club dan geen zelfreinigend vermogen? Er zitten in ieder geval twee geboren wieringers in deze ´intellectuele´ denktank, n.l. de heren de Waal en Brouwer, deze weten precies hoe het was, in de vijftiger jaren. Zij kunnen hun collega's toch vertellen hoe de Wieringer bevolking altijd in harmonie met de bestaande natuur op Wieringen, heeft geleefd, met z'n Waddenzee en het Amstelmeer. En als de heer Plantinga hier geen rust kan vinden zit er toch maar één mogelijk voor hem op, dit geldt overigens ook voor een aantal andere regulateurs, die zaken als cultuur, landschap en de leefomgeving voor de jeugd, willen bepalen. Namelijk weer terug gaan waar u vandaan komt.
Gert Kooy Hippolytushoef
Door: Gert Kooy
Uitgegeven op 27-09-2011 om 14:59
Met verwondering heb ik het artikel in de Wieringer Courant gelezen wat betreft geluidsoverlast in Westerland. Dat de heer Plantinga, die naast de oude lagere school woont en last heeft van het geluid afkomstig van het surfstrand bij Lutje, verbaast mij. Wellicht heeft hij goede oren of is hij op het aanbod van "beter horen" ingegaan en draagt hij van die minuscule kleine apparaatjes in z'n oren. Of snakt deze meneer naar aandacht... je zit tenslotte niet voor niets in de politiek. ,,We leven in een stiltegebied'', volgens Plantinga. Dat zal zijn partijgenoot de heer W. Tijsen als muziek in de oren klinken, die wil niets liever, dan vandaag nog een reservaat van Wieringen maken, zodat de ganzen en ander gevogelte hier rustig kunnen leven, vol gescheten weilanden ten spijt. De Wieringers zelf die al generaties lang hier wonen en werken, moeten zich maar aanpassen aan de ideeën en de wensen van de mensen die sinds enkele jaren op Wieringen wonen. Men weet niets van vroeger, ze hebben nooit achter de dijk aan het wad met een stok en een touwtje krabben zitten vissen of krukels zoeken, waar het water nog zo diep was dat je er kon verdrinken. Nee, de WR05 spant wel de kroon met dergelijke onzin, paaltjes op de weg, verkeersdrempels die in de winter worden weg geschoven door de sneeuwschuivers, meetlussen aan de Stroeërkoogweg om het vermeende sluipverkeer te meten, deze laatste ideeën komen uit de koker van een andere WR05 coryfee, de heer Hoitinga. Heeft deze club dan geen zelfreinigend vermogen? Er zitten in ieder geval twee geboren wieringers in deze ´intellectuele´ denktank, n.l. de heren de Waal en Brouwer, deze weten precies hoe het was, in de vijftiger jaren. Zij kunnen hun collega's toch vertellen hoe de Wieringer bevolking altijd in harmonie met de bestaande natuur op Wieringen, heeft geleefd, met z'n Waddenzee en het Amstelmeer. En als de heer Plantinga hier geen rust kan vinden zit er toch maar één mogelijk voor hem op, dit geldt overigens ook voor een aantal andere regulateurs, die zaken als cultuur, landschap en de leefomgeving voor de jeugd, willen bepalen. Namelijk weer terug gaan waar u vandaan komt.
Gert Kooy Hippolytushoef