Meer kattengedoe
Door: PinkUitgegeven op 09-05-2025 om 21:51
We waren nog niet bekomen van het verdriet om Rico en het volgende kattenleed diende zich al aan. Afgelopen zondagochtend ontdekten we een enorm gapend gat in het bovenbeen van Cloë. Een mooie schone snee van 10 cm dwars door huid, spieren, pezen en vliezen. Geen flauw idee hoe ze eraan komt. Jaren terug hadden wij een witte kat (Tinus, "De kat van 6 miljoen" was zijn bijnaam) die een kogelwond had. Ik kon mij nog herinneren dat het toen zaak was dat de wond open bleef om eventueel vocht af te kunnen voeren. Nou dat was met deze krater het probleem niet.
Wat wel een probleem was was het tijdstip van ontdekken. Op een dag dat de dierenarts dicht is en er nog een vrije dag achteraan kwam. Toch maar bellen met de spoedlijn... Is het levensbedreigend? Druk dan op 1. Anders wordt de verbinding verbroken.
Tja. Wat doe je dan? Aan Cloë merkte je niks. Behalve dat ze hinkte. Maar ze was nog net zo springerig en blij als altijd.
Toch maar op 1 gedrukt en we werden van harte uitgenodigd om naar Schagen af te reizen. Daar werd de ernst wel duidelijk. De snee was door en door, haar pootje begon dik te worden en ze begon al wat verhoging te krijgen. Dat werd opereren en antibiotica. Ze verwachten dat ze 3 uur later weer opgehaald kon worden. Dat is net even te lang om in Schagen te blijven hangen, dus ik naar huis.
Ik was koud 15 minuten thuis en kon weer in de auto om haar op te halen. Met een versufte katje en een half maandloon lichter (en de dierenarts had ons nog gematst, zei ze) reed ik weer naar huis. De pijnstillers en de antibiotica hadden een lekker smaakje dus die gingen er deze week in als koek.
Ze moest 10 dagen binnen blijven en een lampenkap op haar hoofd zodat ze niet aan de wond kon likken.
Niet te doen.
Het eerste uur was ze nog suf, maar daarna probeerde ze, met de kap op haar hoofd en een drain aan haar been, achter de planten langs bij het raam de bromvliegen in huis te vangen. Het was zo sneu... Ook naar het tijdelijke binnenhuis-poezentoilet gaan is niet te doen met een kap op. Ik besloot dat de kap af kon zolang ik haar in de gaten kon houden en gelukkig bleef ze van de hechtingen en de wond af. Ze likte alleen af en toe haar onderbeen schoon als de drain lekte. Keurig opgevoed.
De afgelopen dagen is ze vele malen ontsnapt naar de tuin, en dat terwijl we er echt wel op letten. Ze ging daar vooral heen om even te plassen. Ik had snel door dat ze gewoon weer kwam als ik haar riep met een zakje lekkers in de hand. We deden echt ons best om haar binnen te houden. Maar met oplopende temperaturen, de zon op de serre, terwijl die niet open kan vanwege dit kattenleed en een geurende kattenbak in huis, verslapten de voornemens al snel. En sinds vandaag mag ze daarom weer naar buiten van mij. Ik hou haar een beetje hongerig, dan blijft ze bij huis.
Zojuist is de drain verwijderd. Dat is al beter. Nog een paar daagjes en dan kunnen de hechtingen er weer uit. Dat is ook dit leed weer achter de rug.
Als iemand nog wil bijdragen aan deze kostbare geschiedenis?
Hier nog even een actiefoto van Cloë met kerst... Toen ze nog ongeschonden was.
Een foto van de kraker in haar been zal ik jullie besparen.
Liefs
Pink
Wil je de column van vorige week nog een keertje lezen, klik dan op de link:
Rico is dood
En reacties graag onder de column, niet op facebook, want daar zie ik ze niet.