(advertentie)
De morgenstond heeft goud in de mond
Door: Pink
Uitgegeven op 09-12-2022 om 13:58
“De morgenstond heeft goud in de mond”, zegt het spreekwoord en dat is ook zo. Ik was er vroeg uit om een kind een slinger naar Wieringerwerf te geven en deed meteen de boodschappen. Ik reed voorzichtig, de ijzel van de avond ervoor was ik nog niet vergeten. Ik was donderdagavond vanuit Haarlem gereden en was onderweg sneeuw, hagel, ijzel en vooral mist tegen gekomen. Een gevaarlijke combinatie, dus ik was ook vanochtend op mijn hoede.
Op de heenweg naar Wieringerwerf was het nog donker, maar terug reed ik door een ontluikend sprookje.
Een prachtige witte sluier was vannacht over het land neergedaald door de combinatie van mist en vorst. Alles was in pasteltinten met een heel klein laagje rijp erop. De zachtgroene velden met schaapjes, het riet met witte schaduw en glanzend zwarte ijs eronder, de grijsblauwe hemel met zachtroze wolken. Het was vanochtend weer een genot om buiten te zijn. In al die babyzachte kleurtjes kwam de zon als een helder vuur in het oosten tevoorschijn. Alle witten kregen een gouden randje.
Ik stopte even op de overgang van nieuw naar oud land en in alle stilte genoot ik van het surrealistische landschap.
Twee aalscholvers vertrokken kalm van de rand van de brug en scheerden elegant en synchroon over het bevroren water. Ze werden beschenen door de zon en leken daardoor onwerkelijk. Een buizerd zat op een paaltje en draaide zijn hoofd. Verder bewoog er niets.
Wat een begin van de dag, beter wordt het niet.
Vandaag maar eens de kerstspullen tevoorschijn halen. Ik heb zin om dit weekend lekker even te rommelen. Ik hoop dat het zonnetje blijft, een weekend met een gouden randje kan iedereen wel gebruiken.
Fijn weekend
Liefs
Pink
Door: Pink
Uitgegeven op 09-12-2022 om 13:58
“De morgenstond heeft goud in de mond”, zegt het spreekwoord en dat is ook zo. Ik was er vroeg uit om een kind een slinger naar Wieringerwerf te geven en deed meteen de boodschappen. Ik reed voorzichtig, de ijzel van de avond ervoor was ik nog niet vergeten. Ik was donderdagavond vanuit Haarlem gereden en was onderweg sneeuw, hagel, ijzel en vooral mist tegen gekomen. Een gevaarlijke combinatie, dus ik was ook vanochtend op mijn hoede.
Op de heenweg naar Wieringerwerf was het nog donker, maar terug reed ik door een ontluikend sprookje.
Een prachtige witte sluier was vannacht over het land neergedaald door de combinatie van mist en vorst. Alles was in pasteltinten met een heel klein laagje rijp erop. De zachtgroene velden met schaapjes, het riet met witte schaduw en glanzend zwarte ijs eronder, de grijsblauwe hemel met zachtroze wolken. Het was vanochtend weer een genot om buiten te zijn. In al die babyzachte kleurtjes kwam de zon als een helder vuur in het oosten tevoorschijn. Alle witten kregen een gouden randje.
Ik stopte even op de overgang van nieuw naar oud land en in alle stilte genoot ik van het surrealistische landschap.
Twee aalscholvers vertrokken kalm van de rand van de brug en scheerden elegant en synchroon over het bevroren water. Ze werden beschenen door de zon en leken daardoor onwerkelijk. Een buizerd zat op een paaltje en draaide zijn hoofd. Verder bewoog er niets.
Wat een begin van de dag, beter wordt het niet.
Vandaag maar eens de kerstspullen tevoorschijn halen. Ik heb zin om dit weekend lekker even te rommelen. Ik hoop dat het zonnetje blijft, een weekend met een gouden randje kan iedereen wel gebruiken.
Fijn weekend
Liefs
Pink
Reacties (0)
| Er zijn nog geen reacties geplaatst. |
Reageer
Occasions