Nu op Kerkplein: portemonee zwart

Meconopsis
Door: Pink

Uitgegeven op 14-05-2022 om 11:39

Gisteren reed ik in de auto met twee vriendinnen en verzuchtte ik “Waar zal ik deze week eens over schrijven?”. Soms zijn er van die weken dat ik wel tien onderwerpen in mijn hoofd heb en andere weken dan moet de inspiratie nog geboren worden terwijl ik zit te tikken. Dat laatste leek gisteren even het geval.

Ik had net zitten mopperen over het een en ander, maar daar wilde ik beslist niet over schrijven. Mijn columns gaan over de kleine, mooie dingen in het leven, dat is de afspraak met mijzelf. Des te gewoner, des te beter.

“Dan schrijf je toch over het weer”, zegt een van de twee, “dat is iets waar we blij van worden”. En daarmee heeft ze me wel even aan het denken gezet. Want het is immers de kunst het bijzondere te zien in de gewone dingen.

Zo verlang ik al jaren naar het blauw van de Meconopsis in de tuin. De blauwe Meconopsis is een hoornpapaver en komt oorspronkelijk uit de Himalaya. Het groeit daar als bosplant. Niet echt vergelijkbare omstandigheden als Nederland… De Haagse vriend waar ik laatst was, vertelde mij dat hij hetzelfde verlangen heeft. We hebben het beiden ontelbare keren gezaaid en geprobeerd, maar kansloos in onze tuinen.

Voor de liefhebbers hieronder even een fotootje, om bij weg te zwijmelen. Tenminste, als je van planten en tuinieren houdt.



Wat ik wel in de tuin heb, als bijna een soort van onkruid, is de gele en de oranje Meconopsis, oftewel de schijnpapaver. In Engeland noemen ze het Welsh Poppy. Familie van de blauwe, maar dan wel het zwarte schaap.

Eerder haalde ik de zaailingen altijd weg want het zaait en verspreidt zich veel te enthousiast, maar sinds vorig jaar doe ik een experiment en mag de oranje variant in de voortuin en de gele in de achtertuin blijven. En bij nader inzien is het prachtig. Jarenlang heb ik verlangd naar het onbereikbare, terwijl er in mijn tuin al die tijd een ongeziene schat aanwezig was.



Prachtig om te zien, ik geniet er enorm van. Maar heel diep van binnen verlang ik toch ook nog steeds naar die onwaarschijnlijk blauwe bloemen van de Himalaya-neef van deze oranje bloemenzee.

Fijn weekend.

Bij voorkeur met een buitje in de nachten.

Liefs

Pink

By the way, ik heb al een afspraak staan bij bezoekerstuinen Plantzoentje en Haarboershof, nog bedankt voor de tips.