Nu op Kerkplein: Broeikas

Zaaien
Door: Pink

Uitgegeven op 28-01-2022 om 14:21

De zon schijnt vandaag, wat ontzettend heerlijk. Het geeft de wereld meteen een andere aanblik. Het plan was om vanochtend te gaan wandelen in het bos, maar helaas werkt mijn rug niet mee. Ik rommel vandaag maar wat in huis, met de ramen open zodat de lucht en de zon naar binnen kunnen stromen. Blijven bewegen is het beste voor de rug, maar soms wil een mens toch ook even zitten. Na een kwartiertje heb ik daar al weer spijt van, want opstaan is het aller moeilijkste. De kat en de hond genieten ook van de zon. Zij hebben een plek in de serre gevonden en zijn in diepe slaap.

Mijn handen jeuken met dit weer om alvast te gaan voor zaaien voor de tuin, maar ik laat het even. Er staat een verbouwing aan te komen hier bij mij thuis en dan heb ik geen plek voor allerlei bakjes met voorgezaaide groenten en eenjarigen. Dat moet maar aan het eind van februari, dat is ook nog vroeg genoeg.

Het zaaien probeer ik te doen met de juiste maanstand. Er zit echt veel verschil tussen de probeersels die met de juiste stand van de maan gezaaid zijn en de zaaisels waarbij ik dat niet in ogenschouw heb genomen. Wie er meer over wilt weten: Maankalender voor de tuinman en landbouwer voor Januari 2022 (rhythmofnature.net). Ik vind het nog niet zo eenvoudig om het echt goed te doen. Vooral ook omdat ik soms ook gewoon maar beperkt de tijd heb en blij ben dat ik überhaupt aan zaaien toekom. Op precies het goede moment zaaien is meer geschikt voor gepensioneerden met zeeën van tijd.

Ook de grote potten die om het huis staan roepen om mijn aandacht. Niet alles is netjes leeggemaakt in de herfst en er hangen nu dooie geraniums over de rand. De potten zelf zijn grijs van het opspattende water. Een sopje zou ze goed doen, maar ook dat moet maar even wachten tot de rug weer wat meer kan hebben.

Een elftal enorm grote, zwarte potten heb ik ooit via Marktplaats overgenomen van een oudere mevrouw in Alkmaar. Ik had ze voor een prikkie (15 Euro) van haar gekocht. Ze deed ze weg omdat ze veel te zwaar voor haar waren en ze stonden bij haar op het platte dak, op 1-hoog. Ik bereidde me voor op een flinke sjouwklus, vooral omdat de potten die zo goedkoop van de hand gaan vaak vol aarde afgevoerd moeten worden. De mensen willen ont-zorgd worden, daar hield ik al helemaal rekening mee. Toen ik bij haar arriveerde bleek het oude besje alle potten zelf al naar beneden te hebben gesjouwd en afgesopt. Ik kon ze zo inladen, ze waren loodzwaar. Ik voelde me er wel rot onder, maar kon er niets meer aan veranderen. Ik heb haar hartelijk bedankt voor de mooie potten. Zij bedankte mij nog harder omdat ze zo blij was ervan af te zijn...

Het kan verkeren.
Liefs, Pink