Nu op Kerkplein: Zonnebril

Een tjiftjaf in de rozen
Door: Pink

Uitgegeven op 02-07-2021 om 11:32

Het is een echt rozenjaar dit jaar. Elk jaar bloeien de rozen fantastisch, maar dit jaar is het werkelijk uitzonderlijk. Zo mooi en overdadig, ik lijkt Doornroosje wel.
Een aantal jaren geleden trof ik op marktplaats een advertentie aan van iemand die alle rozen uit hun tuin gratis aanbood, want ze wilde wat anders. Wel zelf uitspitten. Het was een tuin geweest van wat oudere mensen die een gazon hadden met daarin kale eilanden met rozenstruiken. Niet echt dat je zegt, smaakvol. Ik snapte wel dat deze nieuwe bewoners hier niet blij van werden, maar wat ik niet snapte was dat ze niet een nieuw ontwerp maakte met de rozen erin.



Maar goed, ik had een mazzeltje, want het waren meer dan 30 rozen. In een weekend heb ik ze allemaal kortgeknipt en uitgespit en mee naar huis genomen. Ik had geen idee wat ik mee naar huis nam, dus in eerste instantie heb ik het merendeel van de rozen een jaar op de moestuin gezet om de kleuren en soorten te ontdekken.
Het was dat jaar direct een sprookje, wat een geweldige rozen, allemaal verschillend van kleur en vorm en hoogte. Dus in de jaren erna heb ik ze allemaal een voor een, een plekje gegeven in de borders. En het staat prachtig. Gewoon die stakerige onderkanten weggemoffeld tussen de andere planten zodat ze niet opvallen zolang ze niet bloeien.

Iets minder mooi deze week is dat de kat weer op de jachttoer is. Elke dag ligt er een muis voor de deur of een maagje van het een of ander. Begin deze week had hij een rat geprobeerd, maar die is in zijn geheel weer uitgekotst. De grens was bij mij al weer bereikt, yak wat smerig.
Gisterenmiddag was ik echt kwaad op hem. Hij zat onder de tuintafel met een jong vogeltje. Het vogeltje hield zich wijselijk dood, dus de kat deed er niet erg veel mee. Ik pakte het af om te zien of het nog te redden viel.
Het bleek totaal niet beschadigd, maar hield zich ook in mijn hand van de domme. Hij lag doodstil, maar ondertussen klopte het hartje als een bezetene en keken zijn oogjes pienter de wereld in. Ik dacht, ik hou het even een tijdje in de holte van mijn hand, dan komt ie misschien tot rust en vergeet de kat dat ik iets van hem heb afgepakt. De kat zat namelijk gewoon heel bedaard op de stoel naast me te wachten tot ik zijn speeltje ging teruggeven...



Ik kende het soort vogel niet, maar vermoedde een jonge tjiftjaf, dus heb ik even het meedenkleger van WhatsApp ingeschakeld. Na allerlei helpvolle suggesties (Heggenmus, Puttertje, Noorderwindveugelke en Boompieper) twijfelde ik zelf nog steeds tussen Fitis en Tjiftjaf. Gelukkig wist iemand met de juiste connecties het zeker, het is een Tjiftjaf. Wat toch fijn, dat collectieve weten. Ik wist niet dat ik Tjiftjaffen (of zijn het Tjiftjafs?) in de tuin had!
Ik opende mijn hand om te kijken of het met de ongelukkige vogel nog de goede kant op ging. De jonge tjiftjaf pakte zijn momentje en vloog snel de serre uit naar de eerste de beste roos die hij kon vinden. De kat had niks door, die was al in slaap gesukkeld.

Fijn weekend allemaal
Liefs, Pink