Nu op Kerkplein: tuinman

De stippenbegonia
Door: Pink

Uitgegeven op 11-06-2021 om 17:02

De stippenbegonia



De kamerplant is aan een comeback bezig. Al een aantal jaar mag je weer planten in huis hebben en ben je zelfs hip als je er veel hebt. Nu heb ik al mijn hele leven overdreven veel planten in huis, en werd ik daarover altijd een beetje meewarig aangekeken, maar nu ineens ben ook ik weer hip.

Echter, de ene plant is hipper dan de andere. Alle planten uit de Monstera-familie bijvoorbeeld, die zijn ûber hip. Des te meer gaten, des te beter. En dan het liefst ook nog een variagata, gevlekt bedoelen ze daarmee.

Een plant die ook heel hip is, is de Begonia Maculata, oftewel de stippenbegonia. De begoniafamilie is nogal groot en een gemiddelde begonia doet niets voor je imago, maar deze dus wel. Nu had ik al diverse bladbegonia’s in huis, waaronder de “Angelwing” in 7-voud, maar de stippenbegonia stond al tijden bovenaan mijn lijstje.

Zoals jullie ondertussen wel weten ben ik niet zo van het kopen. Liever ruil of stek ik een plantje om het vervolgens tot een grote kamerplant op te kweken. Zo ook met de stippenbegonia. Ik wacht rustig af tot er ergens een stekje voorbij komt. En ik wachtte al 2 jaar.

Ik had mijn nicht, die deze plant in de venterbank heeft, al voor de corona eens om een stekje gevraagd, maar daar zat niet zoveel schot in. Een half jaar later vroeg ik een kennis, die ook een in-de-buurtman is, ook om een stekje, eventueel te ruil tegen ander moois. Ook deze in-de-buurtman liet even op zich wachten. En ik maar verlangen naar zo’n mooie begonia, ik lijkt altijd wel te willen hebben wat ik nog niet hebt, terwijl er geen plek meer in huis is om het neer te zetten.

Inmiddels had de nicht wel een stekje op water gezet, maar die was nog lang niet ver genoeg om te verhuizen.

Op een dag was ik bij een bevriende bloemist. Ik adopteer wel eens een onverkoopbare winkeldochter van haar, zo ook deze dag. Ze had 4 gevalletjes die niet meer geschikt waren voor de winkel, er zat schade aan de bladeren. Het waren Begonia Maculata’s. En inderdaad, niet echt meer moeders mooiste.

Wat een verrassing, had ik toch mijn Maculata. Ik snelde naar huis en knipte ze terug, zette ze in nieuwe potgrond en zocht voor elke plant een plekje. Dezelfde middag kwam de vrouw van de in-de-buurtman met 2 handen vol afgesnoeide stengels van de begonia Maculata. “Die wou jij toch”, sprak ze. Ik nam ze dankbaar aan, ik wist immers niet of de andere het zouden overleven. Ik heb de nicht vervolgens maar gemeld dat zij misschien een ander blij kon maken met de stek die bij haar nog stond wortel te schieten.

En vrijwel alle stekken kregen worteltjes, en de winkeldochters knapten op, en ze leefden nog lang en gelukkig.

Nu ja, het sprookje is nog niet af. Omdat het er zoveel zijn heb ik stekken van de In-de-buurtman gedoneerd aan de stekjesverkoop die zaterdag 12 juni plaatsvindt ten behoeve van de restauratie van het orgel in de Hippokerk. Dus als jij ook al jaren op een stippenbegonia zit te wachten, kom dan vooral tussen 10 en 16 even langs op de van Kempenstraat 15 voor een stekje, of 2.

Overigens heb ik ook wat Angelwings gedoneerd, voor de gevorderde plantengek.