Nu op Kerkplein: Broeikas

Met Kermis op vakantie? Niet doen!
Door: Henk-Jan Wittink

Uitgegeven op 10-07-2016 om 18:32

HIPPOLYTUSHOEF - "Met Kermis zijn we op vakantie!" zei de stumper in de kroeg toen hij een pakkie vloeitjes voor zijn shag kwam halen".


Kinderen willen naar de Kermis, vroeger en nu. Een uitbundige Patrick Zoons en achter het stuur van de bus (vanzelfsprekend...) Leo Rasch, jong geleerd, oud gedaan!

"Morgen naar Kroatië!" zei hij vorige week, "Dan ben je juist voor de Kermis weer terug!" zei ik. Nee, dan zat hij daar nog. Ik vroeg hoe de kinderen dat vonden. Die hadden niets te willen. Zelf was dat ezel vroeger een week lang niet van het Kerkplein af te slaan. Zijn kinderen gunt hij dit plezier dus niet. Vroeger kwamen de mensen terug van vakantie om Kermis te vieren, maar het was wel anders dan tegenwoordig. Eén keer hebben mijn ouders het met mij en mijn vriend geprobeerd, donderdagochtend zaten we sip te grienen in de tent op de Diana Heide. Uiteindelijk werden wij in Heerenveen op de bus gezet richting Wieringen. In Den Oever overstappen en in onze blijdschap twee retourtjes Den Helder gekocht. In de Slingerweg uitgestapt, in de verte zag je het ronde tentje van het Bumperspel. Onze voeten, Henk-Jan Wittink en Simon de Haan, raakten de grond niet.


De schrijver naast Leen Kooij, beiden wisten toen nog niet dat zij zelf later een hoofdrol speelden in de organisatie van het feest in Hippolytushoef. ( Foto gemaakt in Cinema de Haan, ook leuk, de foto is gemaakt door Ben Kuijt uit Schagen. Henk-Jan heeft nog een jaar of tien Kermisfoto's in Noord-Holland gemaakt voor Ben, hoe raar kan het lopen...)

Neem nu het aantal café's, waren er toen nog zes feestpaleizen in Hippo - waarvan drie in de Hoofdstraat - en een bioscoop, dan zijn dit er nu nog maar drie. Eerlijk is eerlijk, er werd buiten de Kermis om minder georganiseerd dan tegenwoordig, maar je moet als echte Wieringer (of iemand die als echte Wieringer door het leven denkt te gaan en de cultuur wilt proeven) je prioriteiten stellen. Kamperen met Kermis? Dat deden enkele lieden bij Paul Kaan achter het café in de tuin, en moeders was blij; "Mien jonges binne wel wies, die binne d'r op uut mit een tent!"

Kermis begon eigenlijk al op de woensdag voor de laatste donderdag in juli. Kramentellen. Op de avond dat de café's de rotzooi nog op orde moest brengen kwamen 's avonds de spullenbazen bijeen om een borrel te drinken bij Paul Kaan. Ome Teun (schiettent), Willy Sipkema (gebakkraam), Harry Hoefnagels (autoscooter) en de heer Punter (hobbelende geit) om maar eens een paar historische namen te noemen. Je kon ze zelfs aanraken. De vijf dagen daarna moesten zij hard aan het werk. Zij kwamen naar het café om bij te praten met collega's en vrije weken op te vullen. Niemand had een telefoon, die had Paul Kaan. In de kroeg werden zaken geregeld.

Waar sprak men over? Over hoe fijn zij het vonden om ieder jaar weer in Hippo te staan. De aardige Wieringers met hun toch ook wel rare streken. Waar liep iedereen op maandagochtend met een hoedje op zijn kop? Nee, de spullenbazen kwamen graag naar Hippo. Maandagochtend voor de Kermis ging de bode Vredenburg met een dikke wasco-stift de plaatsen markeren rondom de kerk. Vanaf dinsdag werd er opgebouwd. 's Avonds rook je de geur van de zware linnen zeildoeken die de kramen afsloten, de geur van metaal, smeervet en rubber. Na donderdag veranderde de geur, platte suikerspinnen vermengd met bier en palingvellen, verkochten ze dit maar in een spuitbus, heerlijk.

Je vroeg aan de mensen van de Kermis waar zij het allerliefste kwamen, na een aangeboden pilsje was het antwoord steevast "Hippolytushoef!" Je kon dit niet vaak genoeg bevestigd krijgen, de mannen gingen dan na het Kramentellen - zo noemden wij de woensdagavond voor de Kermis - zelf ook een ietwat wankel richting de woonwagens. Gelukkig stonden de woonwagens toen nog dichtbij het centrum. Bij mijn oom en tante stonden altijd de woonwagens van het klokkenspel en de schiettent. In ruil voor water en stroom kregen de buurtbewoners een enorme pluche beer of zelfs wel een fondueset. Als je vervolgens een rondje met je oom over de Kermis ging deed 'ome Teun Blokker' een paar extra kogeltjes in je schietgeweer en bij Jan Sipkema had je prijs bij het klokkenspel ook al was het een twijfelgevalletje of de naald op het streepje stond.

Dit jaar ga ik weer, alle dagen. Verleden jaar heb ik drie dagen Kermis gevierd op het TT Circuit, maar we hadden de Kermis Top 100 aller tijden mee en Ronald kwam te deunen op de fiets van camping De Diana Heide, de terugweg duurde volgens Conny nogal lang. Maandagochtend gingen wij met het Nelon Team rap naar Durrep (Hippolytushoef). Nels wou de bus op Oosterland parkeren. Ik zei "Ben je besodemieterd! Zet het kreng bij de Aldi, dat scheelt vijf minuten Kermis!" Zo gezegd zo gedaan, die vijf minuten kostte wel twee retourtjes Den Helder.