(advertentie)
Kiewiet
Door: Frank Ottens
Uitgegeven op 20-08-2013 om 23:05
Zag ik de sensationele seizoensouverture onlangs nog thuis op de bank (PSV - Zulte Waregem), de apotheose van het afgelopen voetbaljaar – de bekerfinale in De Kuip (AZ - PSV) – bekeek ik vanaf het ereterras van de magische Rotterdamse voetbaltempel. Iets waarnaar ik had uitgekeken.
Voorafgaand het duel liep ik dan ook goedgemutst door het horecagedeelte van het Maasgebouw, waar het wemelde van de zakenlui, zonnebankbruine dames en andersoortige wannabees. Wie ik ook zag: Alan Pardew, de hoofdtrainer van Newcastle United. Ik voelde de aandrang om op hem af te lopen en te vragen: 'Are you looking for a creative midfield player, Mister Pardew? Well, here I am!'
Gelukkig hield ik me in. Ik gedroeg me voor de verandering voorbeeldig.
Desalniettemin werd ik plotsklaps van achteren in mijn nekvel gegrepen. Iemand van de security? Een ontspoorde hooligan? Louis van Gaal? Geschrokken draaide ik me om. Toen keek ik recht in het grijnzende gezicht van Jacko Lakeman.
'Jacko!'
'Ouwe journalist!'
Dat ik groente-inpakker was bij Vezet, verzweeg ik derhalve maar even.
Jacko Lakeman is de eigenaar van een speciaalzaak in modeaccessoires, genaamd Zizo en gevestigd in het Makado Centrum in Schagen. Jarenlang werkte ik in deze pittoreske provinciestad en geregeld dronk ik een kopje thee bij Jacko's Zizo. Altijd lachen met deze immer onderhoudende ondernemer. En altijd een lekker sigaretje in het kleine keukentje achter zijn winkel.
Hij verkeerde hier in Rotterdam in goed gezelschap. Zo was daar ene Wil, die prompt een biertje voor me bestelde. Ook was William Jansen van Hotel Igesz van de partij. Later voegde een vierde persoon zich bij het clubje. Ik herkende hem meteen.
'Bertje Kiewiet!' riep ik iets te enthousiast.
Verbaasd keken hij en de anderen me aan.
'Ja, ja,' zei ik lachend, 'eenmalig basisspeler van AZ'67, toch? Ik vermoed in 1985. Louis van Gaal was de interim-trainer, Roda JC-uit de wedstrijd. Eindstand 5-0 voor Roda.'
Nog altijd keek hij verbaasd.
Bert Kiewiet was een van de beste spelers uit de Schager voetbalhistorie. Middenvelder met een verbluffende (trap)techniek. Net als talrijke andere talenten uit de Noordkop-regio slaagde hij niet in het betaalde voetbal. Net even te verzot op bier drinken en de andere geneugten van het leven. En ja, dan zit je in Schagen – toch een beetje Maastricht in het klein – helemaal verkeerd natuurlijk.
Nadat duidelijk was geworden wie ik was (een oud-collega van zijn ex-vrouw) en we enkele beleefdheden hadden uitgewisseld, zei hij ineens: 'Trouwens, je zat er helemaal naast, zojuist.'
Nu was ik degene die verbaasd opkeek. 'Hoezo?' vroeg ik dan ook.
'Het was 6-0,' zei hij, om vervolgens nog maar eens een flinke teug pils naar binnen te werken.
Door: Frank Ottens
Uitgegeven op 20-08-2013 om 23:05
Zag ik de sensationele seizoensouverture onlangs nog thuis op de bank (PSV - Zulte Waregem), de apotheose van het afgelopen voetbaljaar – de bekerfinale in De Kuip (AZ - PSV) – bekeek ik vanaf het ereterras van de magische Rotterdamse voetbaltempel. Iets waarnaar ik had uitgekeken.
Voorafgaand het duel liep ik dan ook goedgemutst door het horecagedeelte van het Maasgebouw, waar het wemelde van de zakenlui, zonnebankbruine dames en andersoortige wannabees. Wie ik ook zag: Alan Pardew, de hoofdtrainer van Newcastle United. Ik voelde de aandrang om op hem af te lopen en te vragen: 'Are you looking for a creative midfield player, Mister Pardew? Well, here I am!'
Gelukkig hield ik me in. Ik gedroeg me voor de verandering voorbeeldig.
Desalniettemin werd ik plotsklaps van achteren in mijn nekvel gegrepen. Iemand van de security? Een ontspoorde hooligan? Louis van Gaal? Geschrokken draaide ik me om. Toen keek ik recht in het grijnzende gezicht van Jacko Lakeman.
'Jacko!'
'Ouwe journalist!'
Dat ik groente-inpakker was bij Vezet, verzweeg ik derhalve maar even.
Jacko Lakeman is de eigenaar van een speciaalzaak in modeaccessoires, genaamd Zizo en gevestigd in het Makado Centrum in Schagen. Jarenlang werkte ik in deze pittoreske provinciestad en geregeld dronk ik een kopje thee bij Jacko's Zizo. Altijd lachen met deze immer onderhoudende ondernemer. En altijd een lekker sigaretje in het kleine keukentje achter zijn winkel.
Hij verkeerde hier in Rotterdam in goed gezelschap. Zo was daar ene Wil, die prompt een biertje voor me bestelde. Ook was William Jansen van Hotel Igesz van de partij. Later voegde een vierde persoon zich bij het clubje. Ik herkende hem meteen.
'Bertje Kiewiet!' riep ik iets te enthousiast.
Verbaasd keken hij en de anderen me aan.
'Ja, ja,' zei ik lachend, 'eenmalig basisspeler van AZ'67, toch? Ik vermoed in 1985. Louis van Gaal was de interim-trainer, Roda JC-uit de wedstrijd. Eindstand 5-0 voor Roda.'
Nog altijd keek hij verbaasd.
Bert Kiewiet was een van de beste spelers uit de Schager voetbalhistorie. Middenvelder met een verbluffende (trap)techniek. Net als talrijke andere talenten uit de Noordkop-regio slaagde hij niet in het betaalde voetbal. Net even te verzot op bier drinken en de andere geneugten van het leven. En ja, dan zit je in Schagen – toch een beetje Maastricht in het klein – helemaal verkeerd natuurlijk.
Nadat duidelijk was geworden wie ik was (een oud-collega van zijn ex-vrouw) en we enkele beleefdheden hadden uitgewisseld, zei hij ineens: 'Trouwens, je zat er helemaal naast, zojuist.'
Nu was ik degene die verbaasd opkeek. 'Hoezo?' vroeg ik dan ook.
'Het was 6-0,' zei hij, om vervolgens nog maar eens een flinke teug pils naar binnen te werken.