(advertentie)
Lentekriebels
Door: Gerard Laernoes
Uitgegeven op 04-05-2012 om 09:15
Hoera! Het is weer voorjaar!
De natuur ontwaakt. Een nieuwe lente en een nieuw geluid.
Natuur is mooi, maar je moet er geen last van hebben.
Helaas is de natuur niet van mijn wens op de hoogte en stoort ze zich daar in het geheel niet aan.
Het zevenblad woekert als nooit tevoren door de tuin. Het gras weet van geen ophouden.
Het mos ook al niet en het overige onkruid evenmin.
Dan bestaat er ook nog natuur in de vorm van dieren.
Heel naar en opdringerig zijn mieren.
Het begon met één. Hij liep op het aanrecht. Die had Ineke snel geplet.
Was hij via het openstaande raam naar binnen gewandeld? Zou zo maar kunnen.
De volgende dag liepen er twee. Het moet toch niet gekker worden.
Het raam was dicht. Zou het ongedierte een kier hebben gevonden waardoor het ongestoord naar binnen kon trippelen? Twee mieren kan ik nog wel aan. Een dag later ontdekten we een exemplaar in de bijkeuken. Het werd nu tijd om lokdozen op het boodschappenlijstje te zetten.
Doch voordat we een lading van deze ongediertebestrijders hadden kunnen inslaan dook zo'n beest op op een keukenmuur. Je kijkt naar de muur. Niks te zien en een paar seconden later wandelt er een op twee meter hoogte. In z'n eentje. Dit is een raadsel. Zou zo'n diertje spontaan kunnen ontstaan?
Zo maar uit het niets? Het begint er op te lijken.
's Nachts verbeeld je je dat je jeuk hebt. Bedwantsen? Vlooien? Luizen? MIEREN?
Gelukkig is er niets te zien. Niet aanstellen, Gerard.
Overdag doet zich wederom een vreemd schouwspel voor. Twaalf mieren lopen in slagorde rondjes over het aanrecht. Zoals het volk Israël rondjes om Jericho liep waarna de stadsmuren instortten.
We gaven het mierenleger niet de tijd om dit zeven dagen vol te houden waardoor we mogelijk aan een ramp zijn ontsnapt. De mieren begonnen zo langzamerhand een obsessie te worden.
We loerden elk moment alle plekken af waar het gespuis zou kunnen opdoemen.
De pot aardbeienjam werd na gebruik direct in de koelkast teruggezet.
Sterker nog: de afdeling waar we broodjes smeren werd verplaatst naar het aanrechtgedeelte waar zich nog geen mier vertoond had.
In het bijbelboek Spreuken wordt luiaards geadviseerd naar de mieren te gaan, haar wegen te bezien en wijs te worden. Maar over het omgekeerde wordt niet gesproken. Zouden onze mieren het niet begrepen hebben?
Inmiddels staan er verschillende mierenlokdozen op strategische plaatsen in keuken en bijkeuken.
Rare naam trouwens: lokdozen. Het woord is vermoedelijk overgewaaid uit de prostitutie. Wegwees- of opzoutpotten! Deze namen geven duidelijker aan wat de bedoeling is.
Ook mierenpoeder is ingezet in de ongelijke strijd tegen dit onuitroeibare volk.
Op een zonnige dag deze week zat ik te genieten op het terras. Boekje, kopje koffie met een koekje erbij. Parasol op, het moet wel lekker blijven.
Vorig jaar is het terras opnieuw betegeld. Mooie grote donkergrijze tegels met daartussen een soort asfalt zodat het onkruid geen kans kan krijgen.
Het is een plek waar een mier niets te zoeken heeft. Maar wat is dat nou?
Een mier, en nog één en nog één.
Allemaal op weg naar de mat vlakbij de keukendeur. Tijd voor nader onderzoek.
Onder de mat blijkt het te wriemelen van de mieren. Tientallen.
Weg met die mat. Mierenpoeder. Dat helpt, en niet zo'n beetje.
De mieren vluchten alle kanten op, vooral richting het strookje asfalt bij de deur.
Ook hier is driftig en royaal poeder gestrooid.
Het resultaat was overdonderend.
Uit het asfalt kwamen honderden mieren aangesneld.
Honderden? Misschien wel duizenden kropen uit wat open asfalt moet zijn.
Zelfs de grootste mierenneuker was hier kansloos. Hier viel niet tegenop te neuken.
Na een kwartiertje was alles weer rustig.
Deze slag in de strijd is gewonnen.
Helaas is dat nog geen garantie voor de eindoverwinning.
Natuur is mooi, maar je moet er geen last van hebben.
Ik kan me vergist hebben maar ik dacht ook al een wesp langs te hebben zien komen.
En het is nog niet eens zomer.
Gerard Laernoes,
mei 2010.
P.S.:
Ook om je over op te winden: vette duiven die in de groentetuin op de loer staan om zaadjes uit de aarde te roven die er net in gestopt zijn. Te lui om zelf aan de slag te gaan.
Rupsen en slakken, ach wat een leed allemaal.
Had ik maar een balkon!
Door: Gerard Laernoes
Uitgegeven op 04-05-2012 om 09:15
Hoera! Het is weer voorjaar!
De natuur ontwaakt. Een nieuwe lente en een nieuw geluid.
Natuur is mooi, maar je moet er geen last van hebben.
Helaas is de natuur niet van mijn wens op de hoogte en stoort ze zich daar in het geheel niet aan.
Het zevenblad woekert als nooit tevoren door de tuin. Het gras weet van geen ophouden.
Het mos ook al niet en het overige onkruid evenmin.
Dan bestaat er ook nog natuur in de vorm van dieren.
Heel naar en opdringerig zijn mieren.
Het begon met één. Hij liep op het aanrecht. Die had Ineke snel geplet.
Was hij via het openstaande raam naar binnen gewandeld? Zou zo maar kunnen.
De volgende dag liepen er twee. Het moet toch niet gekker worden.
Het raam was dicht. Zou het ongedierte een kier hebben gevonden waardoor het ongestoord naar binnen kon trippelen? Twee mieren kan ik nog wel aan. Een dag later ontdekten we een exemplaar in de bijkeuken. Het werd nu tijd om lokdozen op het boodschappenlijstje te zetten.
Doch voordat we een lading van deze ongediertebestrijders hadden kunnen inslaan dook zo'n beest op op een keukenmuur. Je kijkt naar de muur. Niks te zien en een paar seconden later wandelt er een op twee meter hoogte. In z'n eentje. Dit is een raadsel. Zou zo'n diertje spontaan kunnen ontstaan?
Zo maar uit het niets? Het begint er op te lijken.
's Nachts verbeeld je je dat je jeuk hebt. Bedwantsen? Vlooien? Luizen? MIEREN?
Gelukkig is er niets te zien. Niet aanstellen, Gerard.
Overdag doet zich wederom een vreemd schouwspel voor. Twaalf mieren lopen in slagorde rondjes over het aanrecht. Zoals het volk Israël rondjes om Jericho liep waarna de stadsmuren instortten.
We gaven het mierenleger niet de tijd om dit zeven dagen vol te houden waardoor we mogelijk aan een ramp zijn ontsnapt. De mieren begonnen zo langzamerhand een obsessie te worden.
We loerden elk moment alle plekken af waar het gespuis zou kunnen opdoemen.
De pot aardbeienjam werd na gebruik direct in de koelkast teruggezet.
Sterker nog: de afdeling waar we broodjes smeren werd verplaatst naar het aanrechtgedeelte waar zich nog geen mier vertoond had.
In het bijbelboek Spreuken wordt luiaards geadviseerd naar de mieren te gaan, haar wegen te bezien en wijs te worden. Maar over het omgekeerde wordt niet gesproken. Zouden onze mieren het niet begrepen hebben?
Inmiddels staan er verschillende mierenlokdozen op strategische plaatsen in keuken en bijkeuken.
Rare naam trouwens: lokdozen. Het woord is vermoedelijk overgewaaid uit de prostitutie. Wegwees- of opzoutpotten! Deze namen geven duidelijker aan wat de bedoeling is.
Ook mierenpoeder is ingezet in de ongelijke strijd tegen dit onuitroeibare volk.
Op een zonnige dag deze week zat ik te genieten op het terras. Boekje, kopje koffie met een koekje erbij. Parasol op, het moet wel lekker blijven.
Vorig jaar is het terras opnieuw betegeld. Mooie grote donkergrijze tegels met daartussen een soort asfalt zodat het onkruid geen kans kan krijgen.
Het is een plek waar een mier niets te zoeken heeft. Maar wat is dat nou?
Een mier, en nog één en nog één.
Allemaal op weg naar de mat vlakbij de keukendeur. Tijd voor nader onderzoek.
Onder de mat blijkt het te wriemelen van de mieren. Tientallen.
Weg met die mat. Mierenpoeder. Dat helpt, en niet zo'n beetje.
De mieren vluchten alle kanten op, vooral richting het strookje asfalt bij de deur.
Ook hier is driftig en royaal poeder gestrooid.
Het resultaat was overdonderend.
Uit het asfalt kwamen honderden mieren aangesneld.
Honderden? Misschien wel duizenden kropen uit wat open asfalt moet zijn.
Zelfs de grootste mierenneuker was hier kansloos. Hier viel niet tegenop te neuken.
Na een kwartiertje was alles weer rustig.
Deze slag in de strijd is gewonnen.
Helaas is dat nog geen garantie voor de eindoverwinning.
Natuur is mooi, maar je moet er geen last van hebben.
Ik kan me vergist hebben maar ik dacht ook al een wesp langs te hebben zien komen.
En het is nog niet eens zomer.
Gerard Laernoes,
mei 2010.
P.S.:
Ook om je over op te winden: vette duiven die in de groentetuin op de loer staan om zaadjes uit de aarde te roven die er net in gestopt zijn. Te lui om zelf aan de slag te gaan.
Rupsen en slakken, ach wat een leed allemaal.
Had ik maar een balkon!
Reacties (10)
| Natuurvrind @2012-05-04 09:24:41 | Ik zou zeggen verhuis naar de overkant ! | |
| Dorinda @2012-05-04 11:11:31 | Chilipoeder bij de zaadjes schijnenen de vogels niet lekker te vinden (stond in de Haagse straatkrant). En over mieren kunnen wij meepraten. Jaren terug in Portugal. Ze kwamen in kolones tegen de buitenmuur van ons mooie vakantiehuis op, gingen door het badkamerraam op de 1e verdieping, door de gang met z'n allen op weg naar een zakje Heksnehyl (drop voor de niet-dropkenners. Gelukkig was het een groot huis en waren er meerdere slaapkamers. | |
| SON @2012-05-04 11:31:35 | De mieren krijgen van mij altijd te eten in de vorm van een schoteltje stroop, lekker voor ze en het werkt uitstekend. Dus weinig tot geen mier te bekennen op het aanrecht, die verdwaald zijn en er toch lopen, die krijgen het met SON te doen. En hebben ze het schoteltje leeggesnoept, dan vul ik het weer met liefde. Voor slakken heb ik nog overdatum bier staan van 2009, lijkt goed te helpen volgens de berichten. Ik mag mij dus echt wel een natuurmens noemen, want ik gebruik geen gif. :) | |
| Tiny @2012-05-04 12:55:20 | Wij hebben goede ervaring met stuivers op de vensterbank drempel e.d. sterkte, als je maar niet van een mier een olifant maakt, wel een leuk stukje leedvermaak trouwens ! | |
| mierenverdelger @2012-05-04 17:05:44 | Hier 2 mieren lok-dozen in de strijd tegen behoorlijk mieren overlast in de keuken. Maar helaas, nog steeds een snelweg aan mieren en lokdozen in de prullebak. Tijd voor plan 2..? | |
| Ineke @2012-05-04 18:29:09 | Het gootje van de drempel nathouden met bleekwater,daar worden mieren niet blij van. | |
| Dolf @2012-05-05 09:43:03 | Als je tien mieren vangt en deze wit verft, vervolgens weer loslaat, de andere dag 100 vangen en dan de verhouding wit-zwart bepalen. Dan weet je hoeveel mieren er wonen. | |
| Wim @2012-05-05 18:01:21 | als je die mieren neuker ben, val je wel af als je een paar honderd mieren moet neuken. Tegen mieren heb ik het volgende, kokend heet water er over en genoeg en een paar dagen achter elkaar, ze kunnen niet zwemmen en je kookt ze dood plus als je er genoeg op gooit gaan ook de eitjes koken, dus ook geen nieuw aanvoer. en als je liever een balkon wil hebben, heb je kans dat de meeuwen en spreeuwen lekker op de rand gaan zitten, en natuurlijk met de staart naar het balkon toe, dus stront op het balkon en ook dit kun je weghalen met heet water, succes | |
| Hanny @2012-05-05 19:55:10 | Gerard,zwager van me vertrouw nu eens op mij, leg een mooie stuiver neer.. | |
| outlet @2012-12-19 14:59:42 | Howdy right now there, I can?t entry the website properly within Safari, I am hoping you will restore this! | |
Reageer
Occasions
Te koop Renault Twingo bouwjr. 2010€ ,-
Toyota C-HR 1.8 Hybrid Bi-Tone
€ 22.490,-
Algemeen nieuws:
Algemeen internetnieuws:
Algemeen wetenschapsnieuws:
Wieringer historie:
