Ron Looijesteijn in actie op Francorchamps
Uitgegeven op 25-04-2011 om 12:11  |  link  |  bewaar  |  print

FRANCORCHAMPS - Ron Looijesteijn is één van de weinige motorcoureurs uit "Hollands Kroon". Onze redacteur Henk-Jan volgt alle lokale motorcoureurs uit deze streek. Hieronder het verslag van Ron over de wedstrijden in België het afgelopen weekend.



“De spar of kerstboom is te herkennen aan de korte, alleenstaande naalden en aan de lange kegels.. Eind mei draagt hij karmijnrode groepjes bloemen; De hoeveelheid stuifmeel is bij sparren nog overvloediger dan bij dennen. Als het regent in de tijd dat de spar bloeit zijn de plassen met een laagje stuifmeel bedekt. Een dergelijke 'zwavelregen', of ook wel, ‘het roken van het bos’ gaf in het verleden stof voor sprookjes en verzinsels!”

U zult wel denken: Die Looijesteijn is te hard op zijn hoofd gevallen dit weekend! Het valt mee gelukkig. Waarom we met deze uitleg beginnen is omdat ons weekend wel een beetje in het teken stond van dit gele spul!

Op vrijdag hadden we de vrije training. We hadden nog wat oude banden staan die we in 2010 al een keer gebruikt hadden. Omdat het toch de eerste keer racen sinds 7 maanden was maakte ons dat niet zoveel uit. Even het gevoel terug zien te krijgen was de belangrijkste doelstelling voor vandaag.

Zaterdag ochtend was het nog erg koud. Omdat de banden waar wij op rijden een hekel hebben aan deze kou bleven wij op dezelfde banden rijden als vrijdag. Op die manier zou het ons geen extra banden kosten. In de eerste kwalificatie ging het erg lekker en wisten we ondanks de oude banden een 22e tijd te rijden. Dat in een startveld van 44 man is toch niet helemaal verkeerd.

Voor de tweede kwalificatie hadden we een nieuwe set gemonteerd. Deze gaven redelijk grip, maar helaas veranderde het weer een beetje. Toen Ron in Ea Rouge (zoek die bocht maar eens op Youtube) aankwam was hij plotseling de grip kwijt en lag hij naast de motor voordat hij er zelf erg in had! Het bleek daar te hebben geregend. Dit in combinatie met de “zwavelregen” gaf een spekglad resultaat! Hij kukelde in de 4e versnelling van de motor, dit is ± 130 km/ uur. Omdat het zo glad was gleed hij een heel eind door. Zover dat het asfalt ophield en hij in de bandenstapel klapte. Omdat hij hier een beetje ongelukkig inkwam (gek hé?) en terugketste moest hij even op adem komen toen hij stil lag. Veel tijd kreeg hij echter niet. Hij hoorde een geluid wat hij helaas maar al te goed kent: Het geluid van schurend polyester over asfalt. De volgende kwam aanschuiven! Ook hij had deze gladheid nooit verwacht! De kwalificatie werd afgebroken met de rode vlag en de trainingsdag was voor ons om. ’s Avonds hebben we de motor gerepareerd voor Zondag.

Zondag in de warming up kon de opnieuw opgebouwde motor geprobeerd worden. Ook kon Ron even de schrik van zaterdag eruit proberen te rijden. Na de warming up hebben nog een gemiddelde metselkuip stuifmeel uit het luchtfilter gehaald voor de wedstrijd.

Omdat er maar een paar mensen (waaronder Ron) in de tweede kwalificatie sneller waren als in de eerste kwalificatie was hij niet veel terug gevallen. De 24e startplaats mocht opgezocht worden waarna het rode licht ging uit. Een goede (bijna valse) start gevolgd door een bijna aanrijding in de eerste ronde zorgde voor een 22e doorkomst na een ronde. In de loop van de wedstrijd bleek dat we een te harde achterband hadden gekozen. De motor gleed achter zodra het gas erop ging. Hierdoor zat er helaas niet meer in dan een 24e plaats. Evengoed wist Ron nog een snelle rondetijd neer te zetten, tegen zijn PR (Persoonlijk Record) aan!

Deze warmste Paas dag sinds 1949 is de race ons inzien niet helemaal verkeerd verlopen. Het is jammer van de val op zaterdag, maar verder zijn we erg content met de rondetijden die we zo snel al neer konden zetten. Over drie weken rijden we de tweede wedstrijd. Dit maal op Assen.

Groeten Ron en team.