De Tank
Uitgegeven op 22-05-2019 om 11:08  |  link  |  bewaar  |  print

WIERINGERWERF - Afgelopen zondag omstreeks 14:30 uur ‘s middags. Op het prachtige A-veld wordt het eerste elftal van DWOW als kampioensploeg geëerd door hordes publiek. Onder luide salvo’s vuurwerk welke zelfs in Zeist te horen moeten zijn galmt “We are the champions” uit de speakers.

Het contrast met de verrichtingen op het B-veld kunnen niet groter zijn. Twee teams welke hun sporen in de bodem van de voetbalpiramide ruimschoots hebben verdient, strijden op een knollenveld om des keizers baard. Ondanks verwoede pogingen van de leider om de voetbalmachine van boeren, sales-managers, kraanmachinisten en marine-mannen draaiende te krijgen is voor Succes-6 een nummer van Queen verder weg dan ooit. Ook dit jaar komt de rode lantaarn angstvallig dichtbij. Een schrale troost vormt de fundering van de voetbalpiramide; bij de KNVB snappen ze gelukkig ook wel dat degradatie niet voor iedereen is weggelegd.

De degradatiestrijd welke elk jaar met glans wordt gewonnen zal nog veelvuldig worden besproken onder het genot van een welverdiend biertje(…) Net als een uitgebreide analyse van het zoveelste eigendoelpunt, de loopacties van de linksbuiten, de achterzetjes, die diepte passes langs de lijn, aan de verkeerde kant van de lijn. De analyses worden steevast afgerond met de conclusie dat Frans de platte kar maar beter kan klaarzetten; volgend jaar wordt ons jaar.

Maar dan wel zonder de Tank.

De belichaming van de kelderklasse-voetballer. Door de inmiddels wereldberoemde facebookpagina lijkt iedereen zo’n typische kelderklasse-voetballer te zijn of te kennen. Dronken uit de kantine vandaan, een vrije trap 20 meter over het doel, appjes over spelers die te laat zijn. Theo de Tank zal je er niet tussen vinden, er is niet eens een foto van zijn afscheid. Überhaupt mist er beeldmateriaal van zijn 20+ jarige carrière. Wat rest zijn de verhalen. Wekelijks herhaald, met de maand sterker, met het jaar vermakelijker.

De geplande publiekswissel in de 89e minuut was de Tank behendig voor; met een laatste draf liet hij de strijd voor wat het was. De laatste schreeuw om buitenspel geschreeuwd, onder de laatste voorzet doorgekopt. De afscheidsspeech van de leider werd versneld afgewerkt, de 3e helft liep immers in de blessuretijd en het bier stond te wachten. Een 3e helft net als de eerste twee bedrijven; de belangen verwaarloosbaar klein, de inzet onmogelijk groot, om het over het plezier maar niet te hebben.

Theo, bedankt voor alle jaren voetballes over waar het echt om gaat op zondag: inzet, saamhorigheid en plezier.