Mijn leuke boerderij-kijkboek
Uitgegeven op 11-09-2018 om 21:47  |  link  |  bewaar  |  print

(INGEZONDEN BERICHT)
Het is voor de ontwikkeling van een kind van belang om zo vroeg mogelijk vertrouwd te raken met de taal. Het kind wordt daarom 'ondergedompeld' in een taalbad. De volwassenen in het nog jonge leven van het kind voeren lange 'gesprekken' met het kind dat lange tijd niet veel meer kan dan wat 'terugbrabbelen'.

Om te wennen aan boeken krijgt het kindje boekjes aangeboden die vaak over schattige, aaibare beestjes gaan, zoals hondje Woef en poesje Mauw. Al snel is een flinke stapel babylectuur beschikbaar voor de nieuwe wereldburger(es). Boekjes over dieren zijn populair. De boerderij is een geliefd onderwerp dat de kindjes erg aanspreekt. De boer op de trekker met een wagen vol hooi er achter. De koe die op stal staat en aandacht geeft aan haar kindje, het kalfje. Enige biggen die buiten in een ren in de modder wroeten. Hier en daar op het erf scharrelende kippen en een haan die met zijn veren pronkt. Alle boekjes schilderen zonder uitzondering een idyllische omgeving waarin het goed toeven is, zowel voor het boerengezin als de boerderijdieren.

In de supermarkt worden de producten verkocht die op de boerderij worden gemaakt. Melk en kaas van de koe, eieren van de kip en speklapjes van het varken. Maar ook rundergehakt, kippenpootjes en hamburgers worden er te kust en te keur aangeboden. Allemaal dierlijke producten die door mensen worden gekocht en geconsumeerd. Ondernemers (boeren en supermarkteigenaren zijn dat natuurlijk ook) willen een goed draaiende business en bedenken dan allerlei manieren om de uiteindelijke winst te verhogen. Voor de boer is het niet rendabel om slechts een twintigtal kippen op zijn erf te laten scharrelen, de pasgeboren kalfjes enige tijd bij de moederkoeien te laten blijven en zijn varkens lekker in de modder te laten spelen. Als hij zo zou boeren tekent hij voor zijn faillissement.

De 'moderne' manieren van veehouderij kenmerken zich in de eerste plaats door de intensiteit. Op te kleine oppervlaktes worden te grote aantallen dieren gehouden. De dieren hebben vaak geen mogelijkheid om de dingen te doen die ze graag doen. Bovendien specialiseert de agrarische ondernemer zich meestal en richt zich op één diersoort. Door zich eenzijdig te laten leiden door een zo groot mogelijke opbrengst tegen zo min mogelijke kosten is het welzijn van het boerderijdier uit het oog verloren. De dieren zijn verworden tot dingen, tot producten die verkocht kunnen worden. Doordat de dieren niet meer kunnen doen waartoe ze van nature geneigd zijn gaan ze zich vervelen en ontstaat er allerlei onnatuurlijk gedrag. Kippen gaan elkaar pikken tot bloedens toe. Biggen bijten elkaars staarten af. De 'oplossingen' worden dan gevonden in het deels afsnijden van de kippensnavels en het 'couperen' van de schattige krulstaarten van de biggetjes. Dat zijn slechts enkele van de dieronvriendelijke kunstgrepen die de moderne veehouder (mag hij zich zo nog wel noemen?) neemt om schade te voorkomen. Er zijn er helaas veel meer.

Het leven dat het stukje vlees op je bord heeft gehad toen het nog een dier was leek in geen enkel opzicht op het romantische leven op een boerderij. Het was een verschrikkelijk en kort leven dat je niemand wenst aan te doen, of het nu een menselijk of niet-menselijk wezen is. De pijn die iedere dag weer gevoeld wordt door talloze niet-menselijke wezens door toedoen van de mens is niet te bevatten. Maar dat is niet het verhaal dat je aan een klein kindje kunt vertellen. Die zou het niet geloven. Of onmiddellijk het Stamppotje met kip van Olvarit weigeren op te eten. We houden het liever bij het romantische verhaal van het keuterboertje met zijn zes koetjes, vier biggetjes en vijftien kippetjes...

Kees Zwaan Reageren? zwaan199@gmail.com.