Wieringerwerver in geweer tegen vernedering marinier
Uitgegeven op 25-03-2004 om 18:25  |  link  |  bewaar  |  print

WIERINGERWERF - Mariniers staan voor duizend procent achter die sergeant-majoor die nu van moord beschuldigd wordt'', aldus een geëmotioneerde Fred de Groef uit Wieringerwerf. Als ex-marinier neemt hij de zaak zo hoog op dat hij al zijn knipselkranten over oorlog exposeert in de bibliotheek in zijn woonplaats.

,,Ik wil een signaal afgeven dat de Nederlandse soldaten in Irak in de steek worden gelaten'', zegt De Groef, die zelf als marinier in Nieuw Guinea diende. ,,Er wordt daar geplunderd, en de soldaten mogen niks doen. Dan kunnen we ze net zo goed allemaal naar huis halen, en niet alleen die ene sergeant die geschoten heeft. Ik vind de manier waarop er met hem wordt omgegaan vernederend.''

In de bibliotheek van Wieringerwerf liggen momenteel twintig dagboeken en knipselboeken van De Groef. ,,Ik ben zeer geïnteresseerd in de geschiedenis, met name die van oorlogen. Ik heb de Golfoorlogen van dag tot dag gevolgd. Alle artikelen en informatie die ik kon vinden heb ik verzameld. En dan niet alleen uit kranten die pro-oorlog waren, ook van tegenstanders.''

Alert
Oorlog is altijd en voor iedereen vreselijk, maar als je er mensen heen stuurt dan moeten ze zich wel goed kunnen verdedigen. ,,In Irak is het een zeer gespannen situatie. Sjiieten, Soennieten, Koerden en nog meer bevolkingsgroepen die allemaal hun eigen ding willen.''

,,Ze hebben allemaal wapens en zijn geïrriteerd. Dat maakt de situatie waar de soldaten inzitten zo moeilijk. Je weet nooit wat je om de hoek te wachten staat, een marinier is dan ook de hele dag superalert.'' Dat de sergeant-majoor die een plunderaar zou hebben doodgeschoten een fout heeft gemaakt, dat wil er bij De Groef niet in. ,,Al die mensen hebben een hele intensieve opleiding gedaan. Ze voldoen aan zeer hoge eisen. Ik kan daarom niet begrijpen waarom Nederland op zo'n vernederende manier met die man omgaat.''

Kapmes
De Groef zelf heeft tussen 1960 en 1962 in Nieuw Guinea gediend. Hij weet uit ervaring hoe alert je moet zijn in crisissituaties. Er is geen tijd om na te denken. ,,Het was op koninginnedag 1962. We hielden een defilé op de Pasar Malam en er werden onlusten verwacht. Er was dan ook een peloton mariniers achter de hand gehouden mochten er rellen ontstaan. s'Avonds om half tien brak er een massale vechtpartij uit tussen Bergpapoea's en Kustpapoea's. Ze gingen elkaar met stokken en kapmessen te lijf.'' ,,Wij werden er snel in vrachtwagens naartoe gebracht en moesten ons opstellen in linie. We waren bewapend met wapenstok en wapenschild. Even later klonk er een fluitsignaal, en we veegden het plein schoon'', vervolgt hij.

,,Op een gegeven ogenblik sta ik oog in oog met iemand die mijn kop wil afhakken met zijn kapmes. Ik was net een honderdste seconde sneller en raakte hem op zijn keel met mijn wapenstok. Hij zakte in elkaar, ik stapte over hem heen om in de linie te blijven. Een kwestie van seconden, het had ook anders kunnen aflopen'', vertelt hij.

,,Als je zoiets hebt meegemaakt, dan weet je dat dit, of nog iets ergers onze strijdkrachten in Irak ook kan overkomen. Ze moeten dan wel vrij kunnen handelen. Daardoor kijk je ook heel anders naar de actualiteit en specifiek naar wat er nu allemaal te doen is om die sergeant-majoor. Die moeten we niet in de steek laten.''