Muzikaal rondje Wieringen
Uitgegeven op 06-10-2012 om 18:08  |  link  |  bewaar  |  print

WIERINGEN - Fietsen over Wieringen en onderweg drie concerten bijwonen, dat is het recept van de door Iris Hos georganiseerde huiskamerconcerten. Zaterdag stonden drie locaties en even zovele muzikale ensembles op het programma. Het was genieten, zowel van het Wieringer landschap als van de muziek.

Ik mocht samen met zo’n twintig anderen beginnen in Hoeve Veldzicht van Annie en Hans Raap op Westerklief. Daar speelde Trio AdHoc. Zij speelden twee trio sonates voor fluit en klavecimbel uit de barokperiode, de tijd van Bach en Händel. Omdat een klavecimbel nogal lastig is mee te nemen naar een huiskamer, speelde Agnes Sunter op elektrische piano. Dat deed in combinatie met de dwarsfluiten van Petra Oud en Nicolette Beets niets af aan de muziek. De melodieuze, niet al te uitbundige barokmuziek was vormde een goede inleiding op de rest van de middag. Het aardige van een huiskamerconcert is de locatie. Je zit op een luie of extra aangeschoven stoel of gewoon op de bank. Dan zit je (bijna) opde bovenlip van de musici en is er altijd direct contact.


Trio AdHoc

Na een half uur ging het over de Hollebalg naar Westerland, waar Iris en Kees Hos in de voormalige kaasfabriek Klein Begin de gasten ontvingen voor het volgende optreden. De Zoete Inval speelde ook muziek uit de baroktijd, echter niet van grote componisten, maar volkse liedjes uit enkele muziekbundels uit die tijd. De liederen hadden verrassende titels als ‘De Vijgeboom’ en ‘Mijn man zit in de kroeg te zuipen’. De liederen werden vertolkt op al even verrassende instrumenten als hakbord, strijkpsalter, lumberjack en rinkelbom. Het hakbord (een voorloper van de piano) en de strijkpsalter dateren uit de late Middeleeuwen. De musici lardeerden hun optreden met aardige verhalen. Verbazing oogstte Daniëlle Janssen met haar lumberjack, een houten mannetje, dat met zijn beentjes op een plank het ritme trappelt. Een half uur is snel voorbij en na een kopje koffie ging het publiek op weg naar het laatste concert.


De Zoete Inval met onder meer de lumberjack

In het voormalige kerkgebouwtje De Grebbe aan de Koningstraat in Hippolytushoef zong het vierstemmige vocaal ensemble Barzeletta. Zij startten met een aantal liedjes uit de 16e eeuw in het Italiaans, Frans en Nederlands. Na een dranklied voegde gastvrouw Karin Smits de daad bij het woord: ieder kreeg een drankje. Daarna ging de muzikale reis verder via Mozart en een in een swingend eigentijds jasje gestoken werk van Bach naar de huidige tijd. Begeleid door Co Feldman op gitaar werd het door Don McClean in de jaren zeventig bekend geworden Vincent gezongen. Het was het enige lied, dat niet à capella werd vertolkt. Besloten werd met een Zulu traditional uit het Zuid-Afrika in de tijd van apartheid.


Barzeletta (dat betekent grapje)

Volgend jaar beleeft de serie huiskamerconcerten haar eerste lustrum Dan staan de huiskamers op de eerste zaterdag van oktober weer open voor het publiek. In een ongedwongen sfeer kan genoten worden van oude, klassieke muziek.

Bert Loos