Wieringermeer zat al onder vleugels Medemblik
Uitgegeven op 06-01-2004 om 11:44  |  link  |  bewaar  |  print

Wieringermeer - Deze maand nemen de gemeenteraden van Wieringermeer en Medemblik een besluit over het herindelingtraject dat uiteindelijk op 1 januari 2006 tot een samengaan van beide gemeenten moet leiden. Minder bekend is dat de toekomstige huwelijkspartners vroeger reeds lange tijd verkering hebben gehad.

Ongeveer tweederde van het ingepolderde land werd in augustus 1930 bij de gemeente Medemblik ingedeeld. Dit duurde tot 1 januari 1938. Wieringermeer zou zelf pas op 1 juni 1941 een zelfstandige gemeente worden.

De Wieringermeerpolder viel op 21 augustus 1930 droog, nadat ruim een jaar eerder (op 29 juli 1929) de dijk tussen Den Oever en Medemblik ter hoogte van de huidige Sluitgatweg gesloten werd. Aangezien er moeilijk vanuit het handjevol eerste bewoners een gemeenteraad en ambtelijk apparaat konden worden samengesteld, werd reeds in 1926 en 1928 door het Rijk bij wet besloten om de Wieringermeer voorlopig bij de omliggende gemeenten in te delen.

Circa tweederde van het grondgebied kwam bij Medemblik, ongeveer eenderde bij Wieringen. Een paar stroken langs de oude Noord-Hollandse kust werden ingedeeld bij de gemeenten Anna Paulowna, Winkel en Barsingerhorn.

De gemeentegrens tussen Medemblik en Wieringen liep dwars door de dorpen Slootdorp (in februari 1931 de eerste huizen gebouwd) en Wieringerwerf (start bouw in 1935). De nieuwe bewoners werden ingeschreven in het bevolkingsregister van de betreffende gemeente. Zij konden daardoor deelnemen aan de verkiezingen en zelfs lid worden van de raad.
Het gemeentebestuur van Medemblik had, net als de andere gemeenten, echter weinig bemoeienis met het nieuwe grondgebied. Omgekeerd hadden de polderpioniers geen invloed op de zaken die in hun woongebied gebeurden. De reeds bestaande Wieringermeerdirectie had ook niet de bevoegdheid van een gemeentebestuur, terwijl ze in de praktijk wél veel gemeentelijke zaken moest opknappen.

Elke gemeente hanteerde bovendien andere regels. Zo verschilden de bouwvoorschriften en gold in Medemblik een ventverbod terwijl dat op Wieringen niet het geval was. Waardoor het kon voorkomen dat een bakker of slager eerst twaalf kilometer naar Medemblik moest rijden voor een vergunning, om aan de overzijde van de straat te kunnen verkopen.

De groeiende onvrede onder de bevolking leidde tot de instelling van een Algemeen Bestuur in de Wieringermeer, met bureau te Middenmeer en later in Wieringerwerf. De instelling van het - ambtelijke - Openbaar Lichaam De Wieringermeer op 1 januari 1938 vormde de opmaak tot de realisatie van een echte democratische gemeente op 1 juli 1941, die op 15 augustus dat jaar zijn eerste burgemeester (G.G. Loggers) kreeg.