Gouden fluit voor Gert Prins
Uitgegeven op 20-11-2011 om 09:16  |  link  |  bewaar  |  print

HIPPOLYTUSHOEF – GERT PRINS, VICE - Voorzitter van Tonegido, heeft voor veertig jaar trouwe dienst als scheidsrechter de gouden fluit ontvangen. ‘Je moet in jeugdleden investeren.’



Wat betekent de gouden fluit voor u?
‘De gouden fluit betekent vooral een stuk waardering. Het was een enorme verrassing van mijn mede bestuursleden. Het is natuurlijk niet de reden waarom je ooit begonnen bent. Veelal start je met fluiten, omdat de club gewoon scheidsrechters nodig heeft.’

Hoe begon u ooit met fluiten?
‘Ik begon in 1971 bij Vido in Purmerend. Deze club zocht scheidsrechters en samen met mijn vrouw begon in aan de cursus. Vervolgens ging ik naar Westfriezen en de laatste twintig jaar ben ik actief bij Tonegido.’

Wat maakt het fluiten zo leuk?
‘Een mooie extra dimensie is het koppelfluiten. Samen één wedstrijd leiden is leuk. De wisselwerking, even na kunnen praten. Samen met mijn huidige koppelgenoot, Ron Paardekooper, geeft dat een goed gevoel. De start van het koppelfluiten was samen met Arie Bakker, maar door zijn werkzaamheden in Irak heb ik het fluiten weer met Ron opgepakt. Dat bevalt ons erg goed.’

Er komen steeds minder scheidsrechters, hoe denkt u dat dit komt?
‘We mogen bij Tonegido niet klagen over jonge scheidsrechters, er is nog steeds aanvulling. Er staan nu ook weer een drietal jongeren op de nominatie. In het afgelopen jaar zijn twee jonge mensen bij Tonegido gestart met heel erg veel enthousiasme. Cor Steigstra en Joost de Graaf staan aan het begin van een veelbelovende carriere, dat is leuk om te doen. Ook bij voetbalvereniging Succes zie ik een goed beleid. Ik denk, dat begeleiding van jonge scheidsrechters nog onderschat wordt. Hier valt nog veel te winnen. Oud geeft kennis door aan jong.’

Wat wilt u jonge scheidsrechters meegeven?
‘Jong geleerd is oud gedaan. Voor de begeleiders: laat ze niet snel los. Benader het positief. Voorkom, dat ouders door hun negatieve gedrag en opmerkingen het enthousiasme de kop indrukken. Noah is elf jaar en het lukt hem prima om de E- en D- jeugd te fluiten. Binnenkort start ik met Maura om haar in een zelfde traject te begeleiden. Investeer dus in je jeugdleden.

Bron: Handbal vandaag.nl