Ananas
Door: Hek-Jan

Uitgegeven op 21-07-2017 om 02:39



Het was zo’n dag, erg gezellig het werd laat, ben daarna op de fiets naar huis gereden. Uit mijn hoofd, even nadenken waarom en wanneer, o ja het waren de Hippofeesten in 2000. Het EK voetbal werd dat jaar georganiseerd door Nederland en België. Ik woonde toen in de Dolven. Ik stapte op de fiets bij Edwin vanuit de Aurora Bar. Ik bood Frank nog een lift aan achterop, die zag dat niet zitten, Frank is niet gek. Welnu dat fietsen ging dus goed mis. Ik fietste indertijd al veel op de racefiets en ik was gek op motorracen.

Die combinatie bleek niet ideaal voor de haakse bocht nabij de Spar van Arie Strooper. Verblind door een tegenligger uit de Poelweg stuurde ik te snel in of ik ging te vroeg op de rem. De waarheid zal in het midden blijven. In ieder geval maakte ik een enorme highsider zoals dat in het jargon van motorcoureurs genoemd wordt. Wat er toen gebeurde was een moment, de pats boem show. Daar hing ik opeens op een hekje. Au… Serieus zeer deed het echt wel, ik kon geen kant meer op, dokter Jan Dekker was als eerste ter plaatse na een telefoontje van Willem van der Berg die wakker werd door mijn hulpgeroep. Voordat de dokter ter plaatse was had Willem al eerste hulp verleend door een kratje bier onder mijn hiel om de pijn te verlichten te plaatsen.

Dokter Jan, Willem, de omstanders (waren er opeens best wel veel, ik ging nogal tekeer) en het lijdend voorwerp, hadden al ras door dat de situatie ernstig was. Een ijzeren spijl van het door Jan Smid gesmeede hek zat dwars door mijn knie heen. Toen wist ik wel even wat vrouwen kunnen voelen als zij moeten werpen. Kort daarop kwam de ziekenauto, twee politieauto’s, een motoragent en uiteindelijk twee brandweerwagens. Ja, twee, Hippo had geen ijzerknipper aan boord, die van Slootdorp had die wel. Het hekje werd losgeknipt en ik mocht met hek en al liggend richting het Gemini, daar zouden ze het staalwerk verwijderen. Ik heb ooit de reacties van de spuitgasten gehoord, jammer dat Koos de moeite niet nam om even te komen filmen. Dat is gelukt, het hek is in het Gemini verwijderd, ik was pardoes wakker toen de chirurg het eruit trok.

Omdat Rik nog jong was en Leonie mee moest naar de trauma-opvang werden moeder Alie en vader Rikus opgetrommeld om even op te passen. Bij de Hollebalg draaiden zij de Koningsweg op. Er stonden toen zo’n vijf auto’s en ongeveer vijfentwintig hulpverleners om mij heen. De weg was zelfs afgesloten, dus vijf hulpverleningsauto’s, de motoragent kwam ook net de bocht om, die heeft mij geëscorteerd richting Huisduinen. Pa en ma mochten er wel door omdat zij moesten babysitten. Toen ze langsreden en vader even wilde kijken hoe het met mij was zei moeder met de aanblik van al die mensen gekleurd door blauwe zwaailampen… “Die is harstikke dood…” Zo voelde het inderdaad wel, maar in het ziekenhuis werd ik verlost van het hek in mijn knie, dat was een hele opluchting. Werd daarna wel meteen geopereerd, zondagochtend sliep ik als een roosje. O ja, er zat wel het een en ander aan pijnstillers in. Ik weet nog dat ik tegen de ziekenbroeder riep; “Alles wat je hebt, pompen vriend!”

Na aankomst ben ik zaterdagnacht met spoed en op maandag geopereerd, dat moest. Een week later moest ik weer onder het mes. Uiteindelijk heb ik twee weken in het ziekenhuis gelegen. Linus Jan was mijn fysiotherapeut. In de eerste week kreeg ik op dinsdag van Rasch Touringcars en Hippo Reizen een gigantische fruitmand, terwijl Dorus mij midden in het seizoen niet eens kon missen als chauffeur. In de fruitmand zat een hele mooie grote sappige rijpe ananas.

Op woensdag kwam er ’s middags rond half vier een vrijwilligster namens het ziekenhuis langs met de vraag of zij iets kon doen. Ik zei, “Ja, ik heb wel trek in die ananas!” Ik zag het lieve mens ietwat minder blij kijken en denken van zoiets van moet je geen gepeld mandarijntje ofzo, dat is veel minder werk. Afijn, ze nam de ananas mee en kwam na tien minuten terug met een bordje verse ananas. Die was lekker. ’s Avonds kwam Leonie en die vroeg of ze de volgende dag nog iets mee moest nemen. “Doe maar een ananas, die zijn erg lekker…”. Aldus geschiedde, het lieve mens, de hulpverleenster dus, de tweede ananas lag er al, kwam ’s middags wederom langs om te vragen of ik een stukje fruit wenste. Zij dacht dat er alleen nog maar druiven, sinaasappels, bananen en appels in de schaal lagen. Ik zei: “Doe maar die verse ananas!” Ze keek niet echt blij. Maar ook deze werd keurig netjes gesneden en schoongemaakt. Ze vertelde wel dat ik de volgende ananas door de leverancier thuis maar moest laten schoonmaken. Dus heb ik die avond tijdens het bezoek tegen Leonie gezegd: “Ik wil weer een ananas, maar je moet hem thuis snijden!” Het antwoord was even simpel als terecht, “Je eet morgen maar een banaan, anders worden die bruin!”

Het hekje hangt overigens nog steeds bij de Brandweer in de kazerne.

Met dank aan Jan van Duin voor mijn bijnaam....


Reacties (5)
Sam
@2017-07-21 03:00:50
 Mooi verhaal. Dat je dat allemaal nog weet na die tijd. Kijk uit naar het volgende verhaal.
 
@CPL
@2017-07-21 08:46:32
 Prachtig verwoord en leuk dat je de details deelt.
 

@2017-07-21 09:26:04
 Lennart moet de scepter al gezwaaid hebben in de bar. Ik hielp dat jaar de organisatie van Euro 2000. Sprak Wim en Lia laatst. Die vertelden dat het heel stil was en dat jouw hulproep het enige was dat ze hoorden. De tegenligger wordt in twijfel getrokken. Mooi was ook toen vader en ik bij het eerste bezoek in het Gemini op onze lip moesten bijten om een kleine glimlach te onderdrukken. Moeder keek ons toen boos aan en beet ons toe: 'Het had zijn nek wel kunnen wezen'. Overigens vind ik dat de punten van deze hekjes af moeten. Ze zijn echt levensgevaarlijk.
 
Edwin
@2017-07-21 09:26:45
 De vorige reactie was van mij...
 
Lia
@2017-07-25 17:22:14
 Het verhaal kreeg nog een vervolg. De eerstvolgende kermis in Hippo ging bij ons de deurbel. Henk-Jan op de stoep. Hij stak een zakje met kurken naar mij toe met de vraag die op de punten van het hek te plaatsen. Het zou zo maar kunnen gebeuren dat hij vanavond op de terugweg weer een onverwachte tegenligger tegen zou komen......
 
Reageer
Naam*:
E-mail:
|Reactie:
 
Occasions
Toyota Aygo X Envry 1.0 automaat full options
€ 23.945,-

Toyota C-HR 1.8 Hybrid Executive
€ 25.445,-

Algemeen nieuws:
Algemeen internetnieuws:
Algemeen wetenschapsnieuws:
Wieringer historie:
Kadaster - Klik op de foto voor een grotere versie en meer informatie...